الشرح

Ovaj hadis ukazuje na jednu od zapreka prihvatanja svjedočenja, a to je da beduinu, stanovniku pustinju i njima sličnim, nije dozvoljeno da svjedoče protiv građanina i stanovnika naselja, gradova i sela. Razlog je postojanje osnovane sumnje, jer ne postoji potreba za svjedočenjem osobe koja je udaljena i u većini situacija ne zna šta se dešava u naseljima. Rečeno je da je to tako zato što su stanovnici pustinje većinom neobrazovani i moguće je da svjedočenje olahko shvataju, a i ne gledaju na stvari precizno kada je u pitanju čuvanje ljudskih prava. Ovo je stav imama Malika, i Ahmeda, po jednoj verziji. Izrazita većina učenjaka ipak prihvata svjedočenje beduina, zbog općenitih dokaza, a hadis tumače da se odnosi na onoga za kojeg se ne zna njegova pravičnost i čestitost.