الشرح

عوف بن مالک اشجعی رضی الله عنه خبر می دهد که شبی همراه رسول الله صلی الله علیه وسلم به نماز (شب) ایستاده و رسول الله صلی الله علیه وسلم سوره ی بقره را خوانده و از هیچ آیه ای با مضمون رحمت و ذکر بهشت عبور نکرده مگر اینکه رحمت و بهشت الله را از او خواسته است. و از هیچ آیه ای با مضمون عذاب عبور نکرده، مگر اینکه از عذابش به او پناه برده است؛ سپس رکوع طولانی به اندازه ی قیامش به جا آورده و این ذکر را در رکوع خوانده است: «سُبْحَانَ ذِيْ الْجَبَرُوْتِ، وَالْمَلَكُوْتِ، وَالْكِبْرِيَاءِ، وَالْعَظَمَةِ»: یعنی الله صاحب چیرگی و غلبه و مالک همه چیز و صاحب بزرگی و عظمت را پاک و منزه از هر عیب و نقصی می دانم. آنگاه به سجده رفته و آن را به اندازه ی قیامش طولانی کرده و همان کلماتی را در سجده گفته که در رکوع تکرار کرده است؛ سپس برای رکعت دوم برخاسته و سوره ی آل عمران را خوانده است؛ سپس سوره سوره قرائت نموده است.