Sübey’a el-Eslemiyye –radıyallahu anhâ-’dan rivayet edildiğine göre Amir b. Lüey oğullarından Sa’d b. Havle’nin nikâhı altında idi. Sa’d, Bedir’e katılmış olanlardan birisiydi. Kendisine hamile olduğu halde Veda Haccı’nda vefat etti. Vefatı üzerinden fazla bir zaman geçmeden doğum yaptı. Lohusalığını bitirdikten sonra evlenmek için talipleri için süslendi. Abduddar oğullarından bir adam olan Ebu’s-Senâbil b. Ba’kek onun yanına geldi ve: "Neden senin süslendiğini görüyorum? Galiba sen evlenmeyi ümit ediyorsun. Allah’a yemin ederim ki senin üzerinden dört ay on gün geçmeden kimse seni nikâhlayamaz." dedi. Sübey’a dedi ki: O bana bu sözleri söyleyip akşam olunca hemen elbiselerimi aldım, Rasulullah –sallallahu aleyhi ve sellem’e- gidip ona bu durumu sordum. O da bana doğumumu yapmakla birlikte iddetimin bittiği fetvasını verdi ve uygun görürsem evlenmemi emir buyurdu. İbni Şihâb dedi ki: Bu sebeple isterse daha kanı içinde bulunsun, doğum yapınca evlenmesinde bir sakınca görmüyorum. Şu kadar var ki, temizlenmeden kocası ona yaklaşamaz.