از ابن عباس رضی الله عنهما روایت است که می گوید: رسول الله صلی الله علیه وسلم چنان تشهد را به ما می آموخت که سوره ای از قرآن را به ما آموزش می داد؛ و می فرمود: «التَّحِيَّاتُ الْمُبَارَكَاتُ، الصَّلَوَاتُ الطَّيِّبَاتُ لِلَّهِ، السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا النَّبِيُّ وَرَحْمَةُ اللهِ وَبَرَكَاتُهُ، السَّلَامُ عَلَيْنَا وَعَلَى عِبَادِ اللهِ الصَّالِحِينَ، أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللهُ، وَأَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللهِ»: «تمام درودها و سلام های با برکت و پاک و خوب و نيکو، برای الله است؛ درود و رحمت و برکات الله بر شما ای رسول خدا و درود و سلام بر ما و بر بندگان صالح و درستکار الله؛ گواهی می دهم که هيچ معبود بر حقی جز الله نيست و شهادت می دهم که محمد فرستاده ی الله است». و در روایت ابن رُمْح آمده است: «چنانکه به ما قرآن می آموخت».