هرگاه يکی از شما برای مردم پيش نماز شد، نماز را کوتاه بخواند؛ زيرا در ميان نمازگزاران (افرادِ) ضعيف، بيمار و کسانی هستند که کار فوری دارند. و اگر برای خود (يعنی به…

هرگاه يکی از شما برای مردم پيش نماز شد، نماز را کوتاه بخواند؛ زيرا در ميان نمازگزاران (افرادِ) ضعيف، بيمار و کسانی هستند که کار فوری دارند. و اگر برای خود (يعنی به تنهايی) نماز خواند، هر اندازه که خواست، نمازش را طولانی بگرداند.

از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «إِذا صَلَّى أَحدُكُمْ للنَّاسِ فلْيُخَفِّف، فَإِنَّ فِيهِمْ الضَّعِيفَ وَالسقيمَ وَذَا الْحَاجَةِ. وإِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ لِنَفْسِهِ فَلْيطَوِّل ما شَاءَ»: «هرگاه يکی از شما برای مردم پيش نماز شد، نماز را کوتاه بخواند؛ زيرا در ميان نمازگزاران (افرادِ) ضعيف، بيمار و کسانی هستند که کار فوری دارند. و اگر برای خود (يعنی به تنهايی) نماز خواند، هر اندازه که خواست، نمازش را طولانی بگرداند».

[صحیح است] [متفق علیه]

الشرح

رسول الله صلى الله عليه وسلم کسانی را که برای مردم امامت می دهند، دستور می دهد نماز را چنانکه در سنت نبوی آمده است، کوتاه بخوانند؛ و علت آن را چنین توضیح می دهد که پشت سر آنها افراد ضعیف و دردمند و بیمار و کسانی هستند که کار فوری دارند؛ اما هرگاه خود به تنهایی نماز خواندند، هرگونه خواستند نماز بخوانند.

التصنيفات

احكام امام و مأموم