هرکس قرآن را با صدای خوش نخوانَد، از ما نيست.

هرکس قرآن را با صدای خوش نخوانَد، از ما نيست.

از ابولُبابه، بشير بن عبدالمنذر رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله عليه وسلم فرمودند: «مَنْ لَمْ يَتَغَنَّ بِالقُرْآنِ فَلَيْسَ مِنَّا»: «هرکس قرآن را با صدای خوش نخوانَد، از ما نيست».

[صحیح است] [به روایت ابوداوود]

الشرح

در این حدیث رسول الله صلی الله علیه وسلم به قرآن خواندن با صدای خوش تشویق می کند. و «تغني بالقرآن» به دو معنا می باشد: 1- «مَنْ لَمْ يَتَغَنَّ به» یعنی هرکس با صدای خوش قرآن نخواند، در این زمینه بر راه و روش ما نیست. 2- به معنای «من لم يستغن به» می باشد یعنی هرکس به قرآن اکتفا نکند و هدایت را از جز آن بخواهد، از ما نیست. تردیدی نیست که هرکس هدایت را از جز قرآن بخواهد، الله متعال او را گمراه می کند. پناه بر الله. بنابراین حدیث مذکور بر این دلالت دارد که شایسته است قرآن با صدای خوش خوانده شود و به آن کفایت شود.

التصنيفات

فضل عنايت به قرآن, فضيلت هاى قرآن كريم