Daga Abu Hurairah - Allah ya yarda da shi - ya ce: Suka ce: Ya Manzon Allah, shin za mu ga Ubangijinmu a Ranar Kiyama? Ya ce: "Shin an same ku da ganin rana a tsakar rana, alhali ba ta cikin gajimare?" Suka ce: A'a, ya ce: «Shin kuna cutar da ganin wata a daren cikakken wata, ba cikin gajimare ba?” Suka ce: A'a, sai ya ce: "Don haka wanda raina ke hannun sa, ba za ka cutu da ganin Ubangijinka ba, sai dai kamar yadda ka cutar da ganin daya daga cikinsu." Ee, ya ce: Ya ce: Shin kana tunanin kai abokina ne? Sannan ya ce: A'a, sai ya ce: Na manta ku kamar yadda kuka manta da ni, sannan ya hadu da na biyu ya ce: Don haka ban girmama ku ba, baƙar fata na yi muku ba, ban aure ku ba, dawakai da raƙuma na izgili ? Ya Ubangiji, sai ya ce: Shin kun yi zaton an sadu da ku? Ya ce: A'a, sai ya ce: Na manta ku kamar yadda kuka manta da ni, sai ya hadu da na uku, sai ya ce masa haka, kuma ya ce : Ya Ubangiji, na yi imani da kai, littafin ka, manzannin ka, na yi addu’a, na yi shiru, na ba da sadaka, kuma na yaba min gwargwadon yadda zai iya.Ya ce: A nan, sai ya ce: Sannan aka ce masa: Yanzu mun aika da shaidarku a kanku, kuma muna tunani game da kansa: Wane ne zai ba da shaida a kaina? Sai aka hatimce shi, kuma aka ce wa cinyoyinsa, nama da ƙashi: Ku tafi, don haka cinyoyinsa, naman, da ƙasusuwansa amfani da ayyukansa, kuma wannan shine uzuri daga gare shi Kuma wannan shine abin da Allah yake fushi da shi.