الشرح

Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- Medine'ye muhacir olarak geldiği zaman, etrafında Yahudi topluluklar gördü, onları çağırdı. Dinleri üzere kalmalarına, O'nunla savaşmayacaklarına ve Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem-'e karşı düşmanlarına yardım etmeyeceklerine dair onlarla anlaşma yaptı. Sahabeden Amr b. Ümeyye ed-Damrî -radıyallahu anh- Âmiroğulları'ndan iki adamı öldürdü. Onları Müslümanların düşmanı zannediyordu. Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- iki adamın diyetini vermeyi üstlendi. Nadîroğulları'nın yaşadığı köye doğru iki diyet için onlardan yardım istemeye gitti. Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- onların çarşılarından birinde oturup onlardan yardım beklerken anlaşmayı bozup onu öldürmek istediler. Onların hainliğini bildiren vahiy semadan geldi. Onlara ve sahabesinden hazır olanlara sanki ihtiyaç gidermeye gidermiş gibi onların köylerinden çıktı. Medine'ye yöneldi. Sahabelerinin üzerine ağır hareket edince O'nun arkasından çıktılar ve onlara Yahudilerin -Allah Teâlâ onları kötü yapsın- hainliğini haber verdi. Nebi -sallallahu aleyhi ve sellem- onları köylerinde altı gün abluka altına aldı. Taki Şam'a, Hîra'ya ve Hayber'e çıkmaları için aralarında anlaşma yapılana kadar. Onların malları; savaşmadan ve müslümanlara da hiçbbir zorluk bulaşmaksızın elde edilen soğuk ganimet oldu. (Bunlar;) Müslümanların at ve deveye binerek sürmedikleri (kolayca elde ettikleri) mallardır. Onların malları; Allah ve Rasûlü'nündür. Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem- bu mallardan ailesinin yiyecek olması için bir yıllık kadarını ayırır, kalan kısmını da Müslümanların genel ihtiyaçları için harcardı. O zaman bu maslahatların en uygun olanı cihad için silahlar ve atlar hazırlamaktı. Her vakit genel maslahatlar için uygun olan harcama yerleri vardır.