نماز مغرب را همراه رسول الله صلى الله عليه وسلم می خوانديم و بر می گشتيم. باز هم هوا به اندازه ای روشن بود كه اگر تيری را پرتاب می كرديم، جای افتادن آن را می ديديم.

نماز مغرب را همراه رسول الله صلى الله عليه وسلم می خوانديم و بر می گشتيم. باز هم هوا به اندازه ای روشن بود كه اگر تيری را پرتاب می كرديم، جای افتادن آن را می ديديم.

از رافع بن خَدیج انصاری اوسی رضی الله عنه روایت است که می گوید: نماز مغرب را همراه رسول الله صلى الله عليه وسلم می خوانديم و بر می گشتيم. باز هم هوا به اندازه ای روشن بود كه اگر تيری را پرتاب می كرديم، جای افتادن آن را می ديديم.

[صحیح است] [متفق علیه]

الشرح

این حدیث شریف بیان می دارد که رسول الله صلی الله علیه وسلم نماز مغرب را معمولا در ابتدای وقت آن می خواند و سنت همین است؛ و دلیل آن این است که آنها درحالی نمازشان را به پایان می رساندند که همچنان هوا روشن بود، چنانکه اگر کسی تیری پرتاب می کرد، محل افتادن تیرش را می دید.

التصنيفات

شرط هاى نماز