إعدادات العرض
مسکين (بينوا)، کسی نيست که يک يا دو دانه ی خرما و يک يا دو لقمه او را (از درب خانه ها) برمی گرداند؛ در حقيقت مسکين کسی است که مناعت دارد (و گدايی نمی کند).
مسکين (بينوا)، کسی نيست که يک يا دو دانه ی خرما و يک يا دو لقمه او را (از درب خانه ها) برمی گرداند؛ در حقيقت مسکين کسی است که مناعت دارد (و گدايی نمی کند).
از ابوهریره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «لَيسَ المِسْكِين الَّذِي تَرُدُّهُ التَّمْرَة والتَّمْرَتَان، وَلا اللُّقْمَةُ واللُّقْمَتَان، إِنَّمَا المِسْكِين الَّذِي يَتَعَفَّف»: «مسکين (بينوا)، کسی نيست که يک يا دو دانه ی خرما و يک يا دو لقمه او را (از درب خانه ها) برمی گرداند؛ در حقيقت مسکين کسی است که مناعت دارد (و گدايی نمی کند)».
[صحیح است] [متفق علیه]
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español Français Bahasa Indonesia Русский Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी Hausa Kurdîالشرح
این حدیث حقیقت بینوایی و ناتوانی را توضیح می دهد؛ اینکه مسکین و بینوایی که مستحق صدقه بوده و نیاز وی به صدقه بیشتر است، کسی است که مناعت دارد و گدایی نمی کند؛ و به این دلیل رسول الله صلی الله علیه وسلم بینوایی را از گدای دوره گرد نفی می کند چون مقداری که او را کفایت کند به او می رسد و گاهی زکات به او می رسد و به این ترتیب تنگدستی وی برطرف می گردد، اما نیاز و نیازمندی در مورد کسی که گدایی نکرده و از دیگران درخواست چیزی نمی کند ادامه می یابد.التصنيفات
زهد و پرهیزگارى