إعدادات العرض
می بينم که تو به گوسفند و بيابان علاقه داری؛ لذا هنگامی که در ميان گوسفندانت بودی.
می بينم که تو به گوسفند و بيابان علاقه داری؛ لذا هنگامی که در ميان گوسفندانت بودی.
از عبدالله بن عبدالرحمن بن ابی صعصعه روایت است که ابوسعید خدری رضی الله عنه به وی گفت: «می بينم که تو به گوسفند و بيابان علاقه داری؛ لذا هنگامی که در ميان گوسفندانت - يا در بيابان- بودی و برای نماز اذان گفتی، صدايت را بلند کن. زيرا هر جن يا انسان يا هر چيز ديگری که صدای مؤذن را می شنود، روز رستاخيز به سود او گواهی می دهد». ابوسعيد رضی الله عنه فرمود: «اين را از رسول الله صلى الله عليه وسلم شنيدم».
[صحیح است] [به روایت بخاری]
الترجمة
العربية Bosanski English Español Français Bahasa Indonesia Русский Türkçe اردو 中文 हिन्दी Hausa Kurdîالشرح
از عبدالله بن عبدالرحمن بن ابی صعصعه روایت است که ابوسعید خدری رضی الله عنه به وی می گوید: «إني أراك تحب الغنم والبادية = می بينم که تو به گوسفند و بيابان علاقه داری»؛ "البادیة" متضاد "الحاضرة" بوده و جمع آن "البواد" می باشد. «فإذا كُنْتَ في غنمك -أو بَادِيتِك- فَأذَّنْتَ للصلاةِ» یعنی هنگامی که اراده اذان دادن برای نماز نمودی؛ «فَارْفَعْ صوتك بِالنِّدَاءِ» صدای اذانت را بلند کن؛ و مراد از نداء، اذان است؛ زیرا تا جایی که صدای اذان شنیده شود و هر جن و انسان و موجود دیگری که صلاحیت شهادت دادن را دارد یا هر چیزی که صدای موذن را بشنود و لو اینکه آن چیز غیر عاقل و از جمله حیوانات باشد و نه از جمادات، روز قیامت به نفع او شهادت می دهد که وی از موذنان بوده است و به این ترتیب به فضل وی اعتراف نموده و ثوابش را بیان می دارند.التصنيفات
اذان و اقامت