الشرح

در این حدیث آمده که برای هیچ مجاهدی جایز نیست لباسی از لباس هایی را بپوشد که در اموال غنایم می باشد؛ اینکه آن را کهنه کرده و سپس به غنایم بازگرداند. یا اینکه برای او جایز نیست بر چهارپایی از چهارپایانی سوار شود که جزو اموال غنیمت هستند و آن را ضعیف و ناتوان کرده و سپس به اموال غنیمت بازگرداند. چون این کار ضرر رساندن به سایر مجاهدانی است که در غنیمت سهم دارند و از مصادیق اختصاص دادن چیزی از اموال غنیمت به خود می باشد که از آن نهی شده است. اما اگر کسی بر چهارپایی از اموال غنیمت سوار شود، بدون اینکه نقشی در ضعیف و ناتوان شدن آن داشته باشد یا لباسی از اموال غنایم را بپوشد و آن را تلف یا کهنه نکند، مثلا چهارپایی را سوار شود تا او را به خانه اش برساند یا از دشمن دور کند، سپس آن را به غنایم بازگرداند یا لباسی را بپوشد که عورتش را بپوشاند یا خود را گرم کند و سپس به غنایم بازگرداند، در این صورت اشکالی ندارد. اما اگر کسی آنها را بفروشد، در دنیا و آخرت از دَین آنها پاک و بری نمی شود مگر با بازگرداندن شان به اموال غنیمت.