إعدادات العرض
به شما دستور داده بودم که فلانی و فلانی را آتش بزنيد؛ ولی عذاب دادن با آتش مخصوص الله است؛ پس اگر آن دو را يافتيد، آنها را بکُشيد.
به شما دستور داده بودم که فلانی و فلانی را آتش بزنيد؛ ولی عذاب دادن با آتش مخصوص الله است؛ پس اگر آن دو را يافتيد، آنها را بکُشيد.
از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که می گويد: رسول الله صلى الله عليه وسلم ما را در قالب لشکری به جهاد فرستاد و دو نفر از قريش را نام برد و فرمود: «إن وجَدْتُم فُلانا وفُلانا، فأَحْرِقُوهُمَا بالنَّار»: «اگر فلانی و فلانی را يافتيد، آنها را با آتش بسوزانید»؛ سپس هنگام حرکت به ما فرمود: «إني كُنتُ أَمَرْتُكُمْ أن تُحْرِقُوا فلانًا وفلانًا، وإن النَّار لا يُعَذِّبُ بِهَا إلا الله، فَإن وجَدْتُمُوهُما فاقْتُلُوهُما»: «به شما دستور داده بودم که فلانی و فلانی را آتش بزنيد؛ ولی عذاب دادن با آتش مخصوص الله است؛ پس اگر آن دو را يافتيد، آنها را بکُشيد».
[صحیح است] [به روایت بخاری]
الترجمة
عربي বাংলা Bosanski English Español Français Bahasa Indonesia Русский Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी Tiếng Việt Hausa Kurdîالشرح
در این حدیث ابوهریره رضی الله عنه خبر می دهد که رسول الله صلی الله علیه وسلم آنها را در قالب لشکری برای جنگ با دشمن فرستاد و به ایشان امر نمود چون دو نفر از قریش را دیدند و دست شان به آنها رسید، آنها را با آتش بسوزانند. اما زمانی که لشکر آماده ی رفتن می شود و رسول الله صلی الله علیه وسلم برای وداع قبل از سفر می آید، می فرماید: «من به شما دستور دادم فلانی و فلانی را بسوزانید، اما تنها الله متعال است که با آتش عذاب می کند، پس اگر دست تان به آنها رسید، آنان را بکشید».التصنيفات
آداب جهاد