الشرح

Hadisin Anlamı: Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem-’in ashabından bir adam, dağda bir tatlı su kaynağına uğradı. Bu su kaynağı onun çok hoşuna gitti. İnsanlardan uzaklaşıp bu kaynağa yerleşerek onun suyundan içmek ve Allah’a ibadet etmek istedi. Fakat bunu, Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem-’e sorup ondan izin almadan yapmayacağım, dedi. Durumu Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem-’e anlattı. Bunun üzerine Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem-: «(Bunu) Yapma!» dedi ve onu bundan yasakladı. Çünkü Allah yolunda savaşmak ona vacip olmuştu. Çünkü onun, nafile ibadet yapmak için kendisine farz olmuş bir ibadeti terk etmesi masiyetti. Sonra ona şöyle buyurdu: «Sizden birinizin Allah yolunda cihâd için kısa bir süre olsa bulunması, yetmiş yıl evinde kılacağı nafile namazdan daha faziletlidir.» Yani; cihat etmek, yalnız kalarak yetmiş yıl nafile ibadetten daha faziletlidir. Çünkü cihadın faydası, sahibinin eksikleri sebebi ile sevabı az verilen namaz gibi değildir. Cihadın sevabı çoktur. «Allah’ın sizi affetmesini ve Cennetine koymasını istemez misiniz?» Yani Allah’ın sizin günahlarınızı bağışlamasını ve sizi cennete koymasını istiyorsanız, Allah yolunda, sabrederek ve ecrini yalnızca Allah’tan bekleyerek cihat etmelisiniz. Sonra Allah Rasûlü -sallallahu aleyhi ve sellem-, cihadın faziletini şu sözüyle açıklamıştır: «Kim, Allah yolunda deve sütünün sağılması kadar bile kısa sürede olsa savaşırsa Cennet o kimseye vacip olur.» Yani; kim, Allah’ın kelimesinin yüce olması için savaşırsa, bu savaşa katılımı kısa süre dahi olsa o kimseye cennet vacip olur.