از ابومسعود انصاری رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمودند: «يَؤُمُّ الْقَوْمَ أَقْرَؤهُمْ لِكتَابِ اللَّه، فَإِنْ كَانُوا في الْقِراءَةِ سَواء، فَأَعْلَمُهُمْ بِالسُّنَّةِ، فَإِنْ كَانُوا في السُّنَّةِ سَوَاء، فَأَقْدمُهُمْ هِجْرَةً، فَإِنْ كانُوا في الهِجْرَةِ سَوَاء، فَأَقْدَمُهُمْ سِلْمًا، وَلا يَؤُمَّنَّ الرَّجُلُ الرَّجُلَ في سُلْطَانِه، وَلا يَقْعُدُ في بيْتِهِ على تَكْرِمتِهِ إِلاَّ بِإِذْنِهِ»: «کسی برای مردم امامت دهد که بیش از دیگران کتاب الله را حفظ باشد و اگر در حفظ قرآن یکسان بودند، هريک از آنها که به سنت داناتر است، پيش نماز شود؛ و اگر در دانش سنت مساوی بودند، کسی که زودتر هجرت نموده، امامت نمايد و اگر در هجرت برابر بودند، کسی که زودتر اسلام آورده، امامت دهد؛ و هيچکس در محدوده ی تحت اختيارِ شخصی ديگر، برای او امامت نکند و هيچکس در خانه ی کسی جز به اجازه ی او در محلّ مخصوص صاحب خانه ننشيند».