الشرح

ابن عمر رضی الله عنهما روایت می کند که رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: هرگاه همسر یکی از شما اجازه ی رفتن به مسجد خواست، او را از رفتن به مسجد باز ندارید؛ تا از فضیلت شرکت در جماعت محروم نماند؛ این حدیث بیانگر حکم خروج زنان برای نماز خواندن در مسجد می باشد که جایز بودن آن است. وقتی عبدالله بن عمر این حدیث را روایت می کرد، یکی از پسرانش به نام بلال حضور داشت؛ بلال که تغییر وضعیت زنان و تساهل آنان در آرایش و آراستگی را در جامعه ی زمان خود می دید و آن را با زمان رسول الله صلی الله علیه وسلم مقایسه می کرد، غیرتش باعث شد – بدون قصد اعتراض به شارع - چنین سخنی بگوید: به خدا سوگند آنان را باز می داریم. اما پدرش این سخنش را حمل بر اعتراض نمود و آن را مصداق رد سخن پیامبر صلی الله علیه وسلم دانست؛ لذا خشم و غضب به خاطر الله و رسولش او را واداشت که دشنام و ناسزای بی سابقه ای نثار پسرش کند. و گفت: از رسول الله صلی الله علیه وسلم به تو خبر می دهم و تو می گویی: به خدا سوگند آنها را باز می داریم؟