الشرح

در حدیث ابوسعید خدری رضی الله عنه آمده که رسول الله صلی الله علیه وسلم تصمیم می گیرد لشکری را به سوی بنی لحیان بفرستد که یکی از مشهورترین قبیله های هذیل هستند. علما اتفاق دارند که بنی لحیان در آن زمان کافر بودند؛ بنابراین رسول الله صلی الله علیه وسلم لشکری را برای جهاد با آنان روانه می کند؛ و به این لشکر می فرماید: «بايد از هر دو مرد، يک نفر به جنگ آنها برود»؛ یعنی از هر قبیله نیمی از مردان آن باید به جهاد بروند. و اجر و پاداش برای هر دوی آنها می باشد؛ هم کسی که به جهاد می رود و هم کسی که در غیاب آنکه به جهاد رفته، از خانواده و اموالش به خوبی مراقبت می کند؛ و این اجر و پاداش در بین آنها تقسیم می شود. چنانکه در حدیث آمده است: «وَمَنْ خَلَفَ غَازِياً فَقَدْ غَزَا»: «هرکس در غياب مجاهد، خانواده اش را سرپرستی نمايد، گويا خود جهاد نموده است». و در حدیث مسلم آمده است: «هریک از شما در غياب مجاهد، از خانواده و اموالش به خوبی مراقبت کند، به اندازه ی نصف پاداش مجاهد اجر و ثواب می بَرَد». به عبارت دیگر رسول الله صلی الله علیه وسلم به آنها دستور می دهد که از هر دو مرد یکی برای جهاد خارج شود و دیگری مراقبت و سرپرستی خانواده اش را بر عهده گیرد و نیمی از اجر و پاداش مجاهد را داشته باشد، چون نیمه ی دیگر آن برای مجاهد می باشد.