إعدادات العرض
دو نفر که به يکديگر دشنام می دهند، گناهش بر آغازگر است تا آنکه ستم ديده [يعنی نفر دوم] از حد بگذرد.
دو نفر که به يکديگر دشنام می دهند، گناهش بر آغازگر است تا آنکه ستم ديده [يعنی نفر دوم] از حد بگذرد.
از ابوهريره رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلى الله عليه وسلم فرمودند: «المُتَسَابَّانِ مَا قَالا فَعَلَى البَادِي منهُما حَتَّى يَعْتَدِي المَظْلُومُ»: «دو نفر که به يکديگر دشنام می دهند، گناهش بر آغازگر است تا آنکه ستم ديده [يعنی نفر دوم] از حد بگذرد».
[صحیح است] [به روایت مسلم]
الترجمة
العربية বাংলা Bosanski English Español Français Bahasa Indonesia Tagalog Türkçe اردو 中文 हिन्दी Tiếng Việt සිංහල ئۇيغۇرچە Hausa Kurdîالشرح
دو نفری که به هم دشنام داده و بد و بیراه می گویند، گناه این کارشان به گردن کسی است که آغازگر دشنام بوده است؛ چون او بوده که تجاوز به حق دیگری را آغاز کرده است؛ اما دیگری گناهی ندارد. چون وی اجازه دارد پاسخ کسی را که به او ظلم می کند بدهد؛ اما اگر مظلوم بر ظالم تعدی و تجاوز نمود و از حدی گذشت که در محدوده ی آن اجازه ی پاسخ به ظالم دارد، در این صورت گناه مظلوم بیشتر از گناه کسی است که آغازگر این دعوا بوده است.