ئۇقبە ئىبنى ھارىس مۇنداق دېگەن: مەن مەدىنىدە رەسۇلۇللاھنىڭ ئارقىسىدا ئەسىر نامىزىنى ئوقۇدۇم. رەسۇلۇللاھ نامازدىن سالام بېرىپ بولۇپ، تېزلا ئورنىدىن تۇرۇپ، كىشىلەرنىڭ ئارىسىدىن ئاتلاپ ئۆتۈپ، ئاياللىرىنىڭ بىرىنىڭ ھۇجرىسىغا كىرىپ كەتتى. كىشىلەر رەسۇلۇللاھنىڭ تېز ھەرىكىتىدىن چۈچۈپ كېتىشتى، رەسۇلۇللاھ ئۇلارنىڭ قېشىغا چىقىپ قارىسا، ئۇلارنىڭ ھەيران قالغانلىقىنى كۆرۈپ: «بىزنىڭ قېشىمىزدا بار خام ئالتۇننى ئەسلەپ قالدىم، ئۇنىڭ مېنى نامازدا خىيال قىلدۇرۇپ مەشغۇل قىلىشىدىن ئەنسىرەپ، بۆلۈپ بىرىۋېتىشكە بۇيرۇدۇم»دېگەن. يەنە بىر رىۋايەتتە: «مەن ئۆيدە سەدىقىدىن كەلگەن خام ئالتۇننى قويۇپ قويغان ئىدىم، ئۆيۈمدە بىر كۈن تۇرۇپ قېلىشىنى خالىمىدىم» دېگەن