روزی رسول الله صلی الله علیه وسلم همراه صحابه نماز ظهر را خواند و در پايان دو ركعت اول، فراموش كرد بنشيند. مردم نيز با او بلند شدند. وقتی نماز به پايان رسيد و مردم…

روزی رسول الله صلی الله علیه وسلم همراه صحابه نماز ظهر را خواند و در پايان دو ركعت اول، فراموش كرد بنشيند. مردم نيز با او بلند شدند. وقتی نماز به پايان رسيد و مردم منتظر سلام گفتن رسول الله صلى الله عليه وسلم بودند، ایشان در حالی كه نشسته بود، تكبير گفت و قبل از اینکه سلام دهد، دو سجده بجای آورد و سپس سلام گفت.

از عبدالله بن بُحَيْنَةَ رضی الله عنه که یکی از اصحاب رسول الله صلی الله علیه وسلم بود روایت است که: رسول الله صلی الله علیه وسلم همراه آنها نماز ظهر را خواند و در پايان دو ركعت اول، فراموش كرد بنشيند و مردم نيز با او بلند شدند. وقتی نماز به پايان رسيد و مردم منتظر سلام گفتن رسول الله صلى الله عليه وسلم بودند، ایشان در حالی كه نشسته بود، تكبير گفت و قبل از اینکه سلام دهد دو سجده بجای آورد و سپس سلام گفت.

[صحیح است] [متفق علیه]

الشرح

باری که رسول الله صلی الله علیه وسلم به همراه اصحابش نماز ظهر را می خواند، پس از خواندن دو رکعت اول، برای تشهد اول ننشست و [برای خواندن رکعت سوم] برخاست و مقتدی ها هم از وی پیروی نموده و چنین کردند. وقتی دو رکعت دوم را خواند و برای تشهد آخر نشست و از آن فارغ شد و مردم منتظر سلام دادنش بودند، در حالی که نشسته بود تکبیر گفته و قبل از اینکه سلام دهد، همراه صحابه دو سجده نمود مانند دو سجده ی درون نماز؛ و این دو سجده سجده های سهو بودند؛ آنگاه سلام داد؛ و این دو سجده جبران تشهدی بودند که ترک شده بود.

التصنيفات

سجده سهو و سجده تلاوت و سجده شكر