از عبدالرحمن بن سمرة رضی الله عنه روایت است که رسول الله صلی الله علیه وسلم به او فرمود: «يَا عَبْدَ الرَّحْمَنِ بنَ سمُرَةَ لاَ تَسْأَلِ الإِمَارَةَ، فَإِنَّكَ إِنْ أُعْطِيتَهَا عَنْ مَسْأَلَةٍ، وُكِلْتَ إِلَيْهَا وَإِنْ أُعْطِيتَهَا عَنْ غَيْرِ مَسْأَلَةٍ أُعِنْتَ عَلَيْهَا وإذَا حَلَفْتَ عَلى يَمِينٍ، فَرَأَيت غَيرها خَيرًا مِنهَا، فَكَفِّرْ عَن يَمينِكَ وَأْتِ الَّذي هُو خيرٌ»: «ای عبدالرحمن بن سمره، هيچگاه خواستارِ امارت نباش؛ زيرا اگر بدون درخواست آن به امارت برسی، در امارت و فرماندهی از سوی الله ياری می شوی و اگر به درخواست خود به امارت برسی، با آن تنها می مانی - و از کمک و ياریِ الله عز وجل محروم می گردی .- و هرگاه بر انجامِ کاری سوگند خوردی و سپس خلافِ آن کار را بهتر دانستی، همان کار بهتر را انجام بده و کفّاره ی سوگندت را ادا کن».