الشرح

Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem-, Ebû Bekir ve Ömer de dahil olmak üzere bir grup sahabeyle birlikte oturuyordu. Ayağa kalktı ve sonra onlara geri dönmekte gecikti; bu yüzden düşman tarafından esir alınabileceğinden veya başka bir şekilde zarar görebileceğinden korktular. Sahabeler -radıyallahu anhum- panik içinde ayağa kalktılar. İlk panikleyen Ebû Hureyre -radıyallahu anh- oldu. Neccâroğulları'na ait bir bahçeye gelene kadar panikledi. Açık bir kapı bulma umuduyla bahçenin etrafında dönmeye başladı, ancak bulamadı. Bununla birlikte, duvarda suyun girdiği küçük bir açıklık buldu. İçeri girip Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- ile karşılaştı. Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- ona; «Sen Ebû Hureyre misin?» dedi. O da: Evet dedi. «Ne haber?» dedi. Ebû Hureyre dedi ki: Aramızdaydın, sonra kalktın ve bizim yanımıza geri gelmekte yavaş davrandın, bu yüzden sizden ayrı düşeceğimizden korktuk ve paniğe kapıldık. Paniğe ilk kapılan ben oldum, bu yüzden bu bahçeye geldim ve bir tilki gibi çömeldim, bu insanlar da arkamdaydı. Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- onun doğru söylediğinin bir işareti olarak ona ayakkabılarını verdi ve şöyle dedi: Bu ayakkabılarımla git ve bu bahçenin ardında karşılaştığın herkes, kalbinde kesin bir imanla, Allah'tan başka hak ilah yoktur ve Allah'tan başka ibadete layık hiçbir hak ilah yoktur diye şahitlik eden; bu özelliği taşıyan kimse Cennet ehli arasındadır. Ömer'le ilk karşılaşan kişi Ebû Hureyre idi. Ömer ona, "Ebû Hureyre, bu ayakkabılar nedir? diye sordu. Ebû Hureyre şöyle cevap verdi: Bunlar, Rasûlullah -sallallahu aleyhi ve sellem-'in ayakkabılarıdır. Beni bunlarla, kalbinde kesin bir inançla Allah'tan başka hak ilah yoktur diye şahitlik eden biriyle karşılaştığımda onu Cennetle müjdelemem için gönderdi. Ömer, eliyle Ebû Hureyre'nin göğsüne vurdu ve Ebû Hureyre sırt üstü yere düştü. Ömer, Geri dön, ey! Ebû Hureyre! dedi. Ben de korkmuş, yüzüm değişmiş, ağlamaya hazır bir halde Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem-'in yanına geri döndüm ve Ömer de beni takip edip arkamdan yürüdü. Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurmuştur: «Ey Ebû Hureyre ne oldu?» Dedim ki: Ömer'le karşılaştım ve beni (müjdelemen için) gönderdiğin şeyi ona anlattım, o da bana öyle bir darbe indirdi ki kıçım üzere yere serildim ve Nebî -aleyhisselam- bana geri dön dedi. Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: Ey Ömer, seni bunu yapmaya iten neydi? Ömer dedi ki: Ya Rasûlallah! Babam ve annem sana feda olsun, kalbinde kesin bir inançla, Allah'tan başka hak ilah olmadığına şahitlik eden kimseyi, Cennetle müjdelemek için Ebû Hureyre'yi ayakkabılarınla sen mi gönderdin? O da: Evet dedi. Ömer şöyle dedi: Bunu yapmayın; çünkü insanların onun sözlerine güvenip harekete geçmemesinden korkuyorum; bırakın onlar amel etsinler. Nebî -sallallahu aleyhi ve sellem- şöyle buyurdu: Öyleyse onları kendi hallerine bırakın.