الشرح

নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে হাদীছটোত উল্লেখ কৰিছে যে, যিয়ে কোনো গুৰুতৰ অপৰাধ কৰে, যাৰ ফলত তাৰ ওপৰত চৰীয়তৰ হদ্দ (শাস্তি) জাৰি হয়, উদাহৰণস্বৰূপে ঝিনা, চুৰি আদি। সেই ব্যক্তিয়ে যদি পৃথিৱীতেই শাস্তি পায় তথা তাৰ ওপৰত যদি চৰীয়তৰ শাস্তি কাৰ্যকৰী কৰা হয়, তেন্তে এই শাস্তিৰ ফলত তাৰ সেই গুনাহ মোচন হৈ যায়, আৰু আখিৰাতত হ'বলগীয়া তাৰ শাস্তি উঠাই লোৱা হয়। কিয়নো মহান আল্লাহ অত্যন্ত দয়ালু, পৰম কৰুণাময়, তেওঁ বান্দাক এটা অপৰাধৰ কাৰণে দুবাৰকৈ শাস্তি নিবিহে। পক্ষান্তৰে পৃথিৱীত যাৰ গুনাহ গোপন হৈ থাকে, আৰু সেই অপৰাধৰ কোনো শাস্তি বিহা নহয়, সেই ব্যক্তিক যদি আল্লাহে মাফ কৰি দিয়ে তথা ক্ষমা কৰি দিয়ে, তেন্তে সৰ্বশক্তিমান আল্লাহ হৈছে অত্যন্ত উদাৰ পৰম দয়াশীল, তেওঁ বান্দাৰ কোনো গুনাহ ক্ষমা কৰি দিয়াৰ পিছত পুনৰ সেই গুনাহৰ শাস্তি নিদিয়ে।