ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਇਤ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ; ਜੇ ਇਹ ਸਾਡੀ ਯਹੂਦੀ ਕੌਮ ‘ਤੇ ਉਤਰੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਸ ਦਿਨ ਨੂੰ ਤਿਉਹਾਰ ਵਜੋਂ…

ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਇਤ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ; ਜੇ ਇਹ ਸਾਡੀ ਯਹੂਦੀ ਕੌਮ ‘ਤੇ ਉਤਰੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਸ ਦਿਨ ਨੂੰ ਤਿਉਹਾਰ ਵਜੋਂ ਮਨਾਉਂਦੇ।”

ਉਮਰ ਬਨ ਖ਼ਤਾਬ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਤੋਂ ਰਿਵਾਇਤ ਹੈ ਕਿ — ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਆਦਮੀ ਨੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਕਿਹਾ:“ਹੇ ਮੋਮਿਨਾਂ ਦੇ ਆਮੀਰ! ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਇਤ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ; ਜੇ ਇਹ ਸਾਡੀ ਯਹੂਦੀ ਕੌਮ ‘ਤੇ ਉਤਰੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਸ ਦਿਨ ਨੂੰ ਤਿਉਹਾਰ ਵਜੋਂ ਮਨਾਉਂਦੇ।” ਉਮਰ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ: “ਕਿਹੜੀ ਆਇਤ?”ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ:{ਅੱਜ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਧਰਮ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਆਪਣੀ ਨਿਮਰਤਾ ਤੇ ਕਿਰਪਾ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਪੂਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਸਲਾਮ ਨੂੰ ਧਰਮ ਵਜੋਂ ਮਨਜ਼ੂਰ ਕੀਤਾ} [ਅਲ-ਮਾਇਦਾ: 3]ਉਮਰ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਅਸੀਂ ਇਸ ਦਿਨ ਅਤੇ ਉਸ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਪਛਾਣਦੇ ਹਾਂ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਆਇਤ ਨਾਜ਼ਿਲ ਹੋਈ ਸੀ — ਨਬੀ ﷺ ਅਰਫ਼ਾਤ ਵਿੱਚ ਖੜੇ ਸਨ, ਜੁਮੇ ਦੇ ਦਿਨ।”

[صحيح] [متفق عليه]

الشرح

ਇੱਕ ਯਹੂਦੀ ਆਦਮੀ ਨੇ ਮੋਮਿਨਾਂ ਦੇ ਆਮੀਰ, ਉਮਰ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਕੋਲ ਆ ਕੇ ਕਿਹਾ:“ਤੁਹਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਕੁਰਆਨ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਆਇਤ ਹੈ ਜੋ ਤੁਸੀਂ ਪੜ੍ਹਦੇ ਹੋ; ਜੇ ਇਹ ਸਾਡੀ ਕਿਤਾਬ ਤੌਰਾਤ ‘ਤੇ ਉਤਰੀ ਹੁੰਦੀ, ਤਾਂ ਅਸੀਂ ਉਸ ਦਿਨ ਨੂੰ ਤਿਉਹਾਰ ਵਜੋਂ ਮਨਾਉਂਦੇ, ਅਤੇ ਇਸ ਮਹਾਨ ਆਇਤ ਦੀ ਨਾਜ਼ਿਲ ਹੋਣ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਦੇ।”ਉਮਰ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ: “ਕਿਹੜੀ ਆਇਤ?” ਉਹ ਕਹਿੰਦਾ ਹੈ: {ਅੱਜ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਧਰਮ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ, ਆਪਣੀ ਨਿਮਰਤਾ ਤੇ ਕਿਰਪਾ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਪੂਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਸਲਾਮ ਨੂੰ ਧਰਮ ਵਜੋਂ ਮਨਜ਼ੂਰ ਕੀਤਾ}। ਉਮਰ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਨੇ ਕਿਹਾ: “ਅਸੀਂ ਉਸ ਦਿਨ ਨੂੰ ਜਾਣਦੇ ਹਾਂ ਅਤੇ ਉਸ ਸਥਾਨ ਨੂੰ ਵੀ ਜਿੱਥੇ ਇਹ ਮੁਕੱਦਸ ਆਇਤ ਨਾਜ਼ਿਲ ਹੋਈ। ਇਹ ਆਇਤ ਇੱਕ ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਦਿਨ ਉਤਰੀ ਸੀ — ਜੁਮੇ ਦੇ ਦਿਨ, ਜਦੋਂ ਨਬੀ ﷺ ਅਰਫ਼ਾਤ ਵਿੱਚ ਖੜੇ ਸਨ। ਇਹ ਦੋਹਾਂ ਦਿਨ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਲਈ ਬਹੁਤ ਮਹਾਨ ਦਿਨ ਹਨ।”

فوائد الحديث

ਉਮਰ ਰਜ਼ੀਅੱਲਾਹੁ ਅਨਹੁ ਦੀ ਇਸ ਗੱਲ ‘ਤੇ ਧਿਆਨ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਨਾਜ਼ਿਲ ਹੋਈ ਆਇਤ ਦੇ ਸਥਾਨ ਅਤੇ ਸਮੇਂ ਦੀ ਪੂਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਰੱਖਦੇ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸਦੀ ਮਹੱਤਤਾ ਨੂੰ ਸਮਝਦੇ ਸਨ।

ਇਸ ਆਇਤ ਵਿੱਚ ਦਰਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿ ਅੱਲ੍ਹਾ ਤਆਲਾ ਨੇ ਇਸ ਉਮਤ ‘ਤੇ ਆਪਣੀ ਨੇਮਤ ਪੂਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ, ਧਰਮ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਜੋ ਇਸ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਵਾਧੇ ਦੀ ਲੋੜ ਨਾ ਰਹੇ। ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਇਸ ਦੇ ਬਾਅਦ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਲਿਆਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸਦਾ ਕਿਸੇ ਆਧਾਰ ਨਾਲ ਸਬੂਤ ਨਾ ਹੋਵੇ, ਉਹ ਬੇਦਅਤ ਅਤੇ ਗਲਤ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ ਨਬੀ ﷺ ਨੇ ਕਿਹਾ:“ਜੋ ਕੁਝ ਵੀ ਇਸ ਮਾਮਲੇ ਵਿੱਚ ਅਜਿਹਾ ਰਚੇ ਜੋ ਸਾਡਾ ਨਹੀਂ, ਉਹ ਰੱਦ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।”

ਇਸ ਹਦੀਸ ਤੋਂ ਇਹ ਸਮਝਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤਿਉਹਾਰ ਰਾਇ ਜਾਂ ਨਵੀ ਰਚਨਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਬਣਦੇ, ਜਿਵੇਂ ਪਹਿਲਾਂ ਕਿਤਾਬ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਕੀਤਾ; ਬਲਕਿ ਇਹ ਸ਼ਰਅ ਅਤੇ ਪਾਲਣਾ ਨਾਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।ਜਦੋਂ ਇਹ ਆਇਤ ਧਰਮ ਦੇ ਪੂਰੇ ਹੋਣ ਅਤੇ ਨੇਮਤ ਦੀ ਪੂਰੀ ਹੋਣ ਦੀ ਗੱਲ ਦੱਸਦੀ ਹੈ, ਤਦ ਅੱਲ੍ਹਾ ਨੇ ਇਸ ਨੂੰ ਇਸ ਉਮਤ ਲਈ ਇੱਕ ਤਿਉਹਾਰ ਦੇ ਦਿਨ ਨਾਜ਼ਿਲ ਕੀਤਾ, ਜਿਸ ਦੇ ਦੋ ਪਹਿਲੂ ਹਨ:

1. ਇਹ ਹਫਤੇ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਹੈ — ਜੁਮੇ ਦਾ ਦਿਨ।

2. ਇਹ ਮੁਸਲਮਾਨਾਂ ਲਈ ਮੌਸਮ ਦਾ ਤਿਉਹਾਰ ਹੈ — ਉਹ ਦਿਨ ਜਦੋਂ ਉਹ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਇਕੱਠੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਮਹਾਨ ਮੌਕੇ ‘ਤੇ ਖੜੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ (ਅਰਫ਼ਾਤ ਦਾ ਦਿਨ)।

ਸਅਦੀ ਨੇ ਇਸ ਆਇਤ ਦੀ ਤਾਫਸੀਰ ਵਿੱਚ ਕਿਹਾ:{ਅੱਜ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਤੁਹਾਡਾ ਧਰਮ ਪੂਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ} — ਇਸ ਦਾ ਮਤਲਬ ਹੈ ਸਾਰੇ ਨਸਰਤ ਦੇ ਨਾਲ, ਬਾਹਰੀ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ ਸ਼ਰੀਅਤਾਂ, ਅਸੂਲ ਅਤੇ ਫਰਾਇਜ਼ ਦੀ ਪੂਰੀ ਤਕਮੀਲ। ਇਸ ਲਈ ਕਿਤਾਬ ਅਤੇ ਸੁੰਨਤ ਧਰਮ ਦੇ ਅਸੂਲਾਂ ਅਤੇ ਫਰਾਇਜ਼ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਕਾਫ਼ੀ ਹਨ।ਜੋ ਕੋਈ ਦਾਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਇਮਾਨ ਅਤੇ ਧਰਮ ਦੇ ਹੁਕਮ ਜਾਣਨ ਲਈ ਕਿਤਾਬ ਅਤੇ ਸੁੰਨਤ ਤੋਂ ਬਿਨਾ ਹੋਰ ਵਿਦਿਆਵਾਂ — ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਕਲਾਮ ਦਾ ਗਿਆਨ — ਦੀ ਲੋੜ ਹੈ, ਉਹ ਅੰਜਾਣ ਅਤੇ ਗਲਤ ਹੈ। ਉਸਦਾ ਦਾਵਾ ਬੇਸੁੱਥ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਮੰਨਦਾ ਹੈ ਕਿ ਧਰਮ ਸਿਰਫ਼ ਉਸਦੇ ਕਹਿਣ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਉਣ ਨਾਲ ਹੀ ਪੂਰਾ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਅੱਲ੍ਹਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਰਸੂਲ ﷺ ਦੇ ਨਾਲ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਜ਼ੁਲਮ ਅਤੇ ਅਗਿਆਨਤਾ ਹੈ।{ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਆਪਣੀ ਨੇਮਤ ਪੂਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤੀ} — ਬਾਹਰੀ ਅਤੇ ਅੰਦਰੂਨੀ,{ਅਤੇ ਮੈਂ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਇਸਲਾਮ ਨੂੰ ਧਰਮ ਵਜੋਂ ਮਨਜ਼ੂਰ ਕੀਤਾ} — ਮਤਲਬ: ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਲਈ ਚੁਣਿਆ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਪਸੰਦ ਕੀਤਾ, ਤਾਂ ਇਸ ਤੇ ਅਮਲ ਕਰੋ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਰੱਬ ਦਾ ਸ਼ੁਕਰ ਕਰੋ, ਜਿਸਨੇ ਤੁਹਾਡੇ ਉੱਤੇ ਸਭ ਤੋਂ ਬੇਹਤਰੀਨ, ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਅਤੇ ਪੂਰਾ ਧਰਮ ਨਾਜ਼ਿਲ ਕੀਤਾ।

التصنيفات

Virtues of Surahs and Verses