Gjynahet më të mëdha janë: shirku ndaj Allahut, siguria nga të papriturat e Allahut dhe humbja e shpresës në mëshirën e Allahut

Gjynahet më të mëdha janë: shirku ndaj Allahut, siguria nga të papriturat e Allahut dhe humbja e shpresës në mëshirën e Allahut

Abdullah ibn Mesudit (Allahu qoftë i kënaqur me të!) tregon se Profeti ﷺ ka thënë: "Gjynahet më të mëdha janë: shirku ndaj Allahut, siguria nga kurthet (të papriturat) e Allahut dhe humbja e shpresës në mëshirën e Allahut."

[Senedi i këtij hadithi është sahih (i shëndoshë)] [E shënon Abdurrezzaku]

الشرح

I Dërguari i Allahut ﷺ ka përmendur në këtë hadith gjynahet që konsiderohen më të mëdhatë, e ato janë: t'i bëhet Allahut ortak (shirk) në zotërimin ose adhurimin e Tij. Me këtë e filloi, sepse është mëkati më i madh. Pastaj këputja e shpresës nga Allahu, sepse ky është mendim i keq për Allahun dhe mosnjohje e mëshirës së Tij të gjerë, si dhe siguria nga afatizimi që ia bën robit, duke i dhënë begati, derisa ai ta dënojë duke qenë i shkujdesur. Ky hadith nuk ka për qëllim t'i kufizojë mëkatet e mëdha në ato që u përmendën, sepse mëkatet e mëdha janë të shumta, por të shpjegohen se cilat janë mëkatet më të mëdha.

فوائد الحديث

Gjynahet ndahen në gjynahe të mëdha dhe të vogla.

Shirku është mëkati më i tmerrshëm dhe më i madh.

Është e ndaluar të sigurohemi nga të papriturat e Allahut të Lartësuar dhe ta humbim shpresën nga mëshira e Tij, meqë këto janë ndër mëkatet më të mëdha.

Është e lejuar të cilësohet Allahu i Lartësuar me cilësinë e kurthvënies (ar. el mekr), kundrejt kurthaxhinjve. Kjo është një cilësi e përkryer. Ndërkaq, i përçmuar është ai lloj kurthvënieje ndaj atij që nuk e meriton një gjë të tillë.

Është obligim që robi të jetë ndërmjet frikës dhe shpresës, kur të ketë frikë, të mos i humbë shpresat, sikundërqë kur të shpresojë, të mos sigurohet.

Pohimi i cilësisë së mëshirës për Allahun e Lartësuar, ashtu siç i përshtatet madhërisë së Tij.

Është obligim të kemi mendim të mirë për Allahun e Lartmadhëruar.

التصنيفات

Teuhidi uluhije