فوائد الحديث

បង្ហាញពីជ្រុងមួយនៃការដាក់ខ្លួនរបស់ណាពី ﷺ ខណៈដែលលោកដើរខាងក្រោយកងទ័ព និងការយកចិត្តទុកដាក់របស់លោកចំពោះសហាហ្ពាត់ទាំងឡាយរបស់លោក សួរនាំពីអ្វីដែលពួកគេកំពុងធ្វើ និងការទទួលយកអ្វីដែលសហាហ្ពាត់ رضي الله عنهم ណែនាំ។

អ៊ីម៉ាំ ឬមេដឹកនាំត្រូវបង្រៀននូវសុជីវធម៌ដល់អ្នកដែលនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ខ្លួន និងកងទ័ពរបស់ខ្លួន។ ពិតប្រាកដណាស់ ណាពី ﷺ បានបង្រៀនពីសុជីវធម៌ដល់ពួកគេចំពោះការដែលពួកគេប្រញាប់ប្រញាល់ និងចាត់ចែងវា មុនពេលដែលមានការអនុញ្ញាតពីលោក។ ហើយការតបស្នងរបស់ពួកគេ គឺលោកហាមឃាត់ពួកគេពីអ្វីដែលពួកគេចង់បាន។

ភាពរួសរាន់ក្នុងការឆ្លើយតបរបស់សហាហ្ពាត់ رضي الله عنهم ចំពោះបទបញ្ជាទាំងឡាយរបស់ណាពី ﷺ។

ហាមឃាត់អំពីការយកចំណែកណាមួយនៃទ្រព្យជ័យភណ្ឌមុននឹងវាត្រូវបានគេបែងចែក។

ត្រូវមានភាពយុត្តិធម៌ ជាពិសេសក្នុងពេលប្រយុទ្ធនឹងសត្រូវ និងពួកគ្មានជំនឿ ពីព្រោះភាពយុត្តិធម៌ គឺជាមូលហេតុមួយធ្វើឲ្យមានជ័យជម្នះលើសត្រូវ។

អាន់ណាវ៉ាវី បាននិយាយថា៖ នៅពេលដែលសត្វស្រុកប្រែជាកាចសាហាវ(មិនអាចគ្រប់គ្រងបាន) ដូចជាសត្វអូដ្ឋ ឬគោ ឬសត្វសេះ ឬសត្វពពែជាដើមវាបោលរត់ ច្បាប់របស់វា គឺដូចសត្វប្រមាញ់ដែរ ដោយគេអនុញ្ញាតឲ្យបាញ់វាបាន។

ចំពោះសត្វពាហនៈ ចាំបាច់ត្រូវតែសំឡេះវាដើម្បីអាចទទួលទានបាន ហើយសត្វនោះត្រូវមានលក្ខខណ្ឌដូចជា៖ ១) ជាសត្វដែលគេអនុញ្ញាតឲ្យទទួលទាន។ ២) អាចមានលទ្ធភាពគ្រប់គ្រងលើវាបាន។ ប្រសិនបើមិនអាចគ្រប់គ្រងវាបានទេ ច្បាប់របស់វា គឺដូចសត្វប្រមាញ់ដែរ។ ៣) ជាសត្វដែលរស់នៅលើគោក។ ប្រសិនបើជាសត្វរស់នៅក្នុងទឹក គេមិនដាក់លក្ខខណ្ឌឲ្យសំឡេះវាឡើយ។

លក្ខខណ្ឌដើម្បីឲ្យការសំឡេះមានភាពត្រឹមត្រូវ៖ ១) អ្នកសំឡេះនោះ ត្រូវតែជាអ្នកដែលអាចសំឡេះបាន ពោលគឺត្រូវតែជាអ្នកដែលមានសតិបញ្ញា ដឹងខុសត្រូវ ជាអ្នកមូស្លីមឬជាអះលីគីតាប(គ្រឹស្ទាន ឬយូដា)។ ២) ត្រូវរំលឹកនាមអល់ឡោះ(សូត្រ بسم الله)នៅពេលចាប់ផ្តើមសំឡេះ។ ៣) ភាពត្រឹមត្រូវនៃសម្ភារៈដែលយកមកសំឡេះ ពោលគឺសម្ភារៈឬឧបករណ៍ដែលយកមកសំឡេះនោះត្រូវតែមុតល្អ ទោះជាធ្វើពីអ្វីក៏ដោយ ក្រៅតែពីធ្មេញ និងក្រចក។ ៤) ចំពោះសត្វដែលអាចគ្រប់គ្រងវាបាន គឺត្រូវសំឡេះត្រង់ទីតាំងដែលបានកំណត់ ពោលគឺនៅត្រង់កដោយត្រូវកាត់ផ្តាច់បំពង់អាហារ បំពង់ក និងសរសៃឈាមទាំងពីរ។