إعدادات العرض
„Срцето на човекот, дури и кога ќе остари, останува младо во две нешта: во љубовта кон дуњалукот и во долгорочната надеж.“
„Срцето на човекот, дури и кога ќе остари, останува младо во две нешта: во љубовта кон дуњалукот и во долгорочната надеж.“
Ебу Хурејре, Аллах нека е задоволен со него, рекол: Го слушнав Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, како вели: „Срцето на човекот, дури и кога ќе остари, останува младо во две нешта: во љубовта кон дуњалукот и во долгорочната надеж.“
الترجمة
العربية Tiếng Việt Bahasa Indonesia Nederlands Kiswahili English অসমীয়া ગુજરાતી සිංහල Magyar ქართული Hausa Română ไทย Português मराठी ភាសាខ្មែរ دری አማርኛ বাংলা Kurdî తెలుగుالشرح
Божјиот пратеник, салаллаху алејхи ве селем, известил дека иако човекот телесно старее и слабее, неговото срце останува „младо“ – односно, желбите и стремежите не му стареат – во две работи: 1. Во љубовта кон дуњалукот – желбата за што е можно повеќе имот, раскош и уживања од овој свет. 2. Во долготрајната надеж – копнежот за долг живот и надевањето дека има уште многу време, без да се мисли на смртта и Ахиретот.فوائد الحديث
Објаснување на она на што човекот по природа е создаден: љубовта кон дуњалукот и желбата за долг живот.
Во ова има навестување за укорување на празните (долготрајните) надежи и претераната желба за собирање имот – што укажува на потребата човекот да се подготвува за смртта, да се поттикне богаташот на милосрдие, а сиромавиот на честитост и воздржаност.
Најдрага работа за човекот е самиот тој, па затоа посакува да живее долго. А исто така го сака и богатството, бидејќи тоа е од најголемите причини за продолжување на здравјето и уживањето. Колку повеќе чувствува дека сето тоа му се ближи кон крајот, толку повеќе му се зголемува љубовта и желбата тоа да му потрае.
التصنيفات
Осудување на љубовта кон овој свет