فوائد الحديث

जर संपत्ती मिळवणे आणि जमा करणे हे शरियत पद्धतीने केले जात असेल, तर ते जगाचा त्याग करण्यासारखे नाही, कारण त्याग म्हणजे हृदयाची निस्वार्थीता आणि संपत्तीशी आसक्त न होणे.

असे म्हटले जाते की पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) खूप उदार होते आणि ते असे दान करत होते की जणू त्यांना गरिबीची भीती वाटत नाही.

जेव्हा बांधवांना मदत केली जाते तेव्हा त्यांना सल्ला द्या आणि त्यांचा फायदा करून घेण्याचा प्रयत्न करा, कारण त्यावेळी माणूस चांगले शब्द स्वीकारण्यास तयार असतो.

लोकांकडून पैसे मागणे टाळणे आणि त्यांचा द्वेष करणे, विशेषतः जेव्हा त्याची गरज नसते.

त्यात संपत्तीचा लोभ आणि जास्त प्रश्न विचारण्याच्या वाईट गोष्टींचा उल्लेख आहे.

जर प्रश्न विचारणारी व्यक्ती आग्रह धरत असेल, तर त्याला परत पाठवणे, त्याला समजावून सांगणे आणि मनमानी निर्णय घेण्याची आणि ते घेण्याची इच्छा सोडून देण्याचे आदेश देणे योग्य आहे.

इमाम जोपर्यंत त्याला देत नाही तोपर्यंत कोणालाही सार्वजनिक तिजोरीतून काहीही घेण्याचा अधिकार नाही आणि लूट वाटण्यापूर्वी काहीही घेणे त्याच्यासाठी योग्य नाही.

गरज पडल्यास प्रश्न विचारण्याची परवानगी आहे.

इब्न हजार म्हणाले की, इमामने प्रश्नकर्त्याला त्याची गरज पूर्ण होईपर्यंत त्याच्या प्रश्नाचे नुकसान न सांगणे चांगले आहे, जेणेकरून सल्ल्याचा परिणाम होईल आणि त्याला असे वाटणार नाही की ही त्याची गरज पूर्ण करण्यापासून रोखण्याचे कारण आहे.

हकीम (अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असो) यांचे गुण आणि अल्लाह आणि त्याच्या प्रेषित (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांना दिलेल्या वचनावर दृढ राहणे यांचा उल्लेख आहे.

इशाक बिन रहवेह म्हणाले की हकीम (अल्लाह त्याच्यावर प्रसन्न असो) यांच्या मृत्युच्या वेळी ते कुरैशांमध्ये सर्वात श्रीमंत व्यक्ती होते.