الشرح

प्रेषित (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांनी एखाद्याची प्रार्थना एखाद्या गोष्टीवर बंधन घालण्यास मनाई केली आहे, जरी ती अल्लाहची इच्छा असली तरी, कारण ही एक सुप्रसिद्ध खात्री आहे की तो त्याची इच्छा असल्याशिवाय क्षमा करत नाही. त्याच्या इच्छेवर बंधन घालण्यात काही अर्थ नाही, कारण ही अट केवळ अशा व्यक्तीसाठीच लागू होते जो जबरदस्तीने त्याच्या इच्छेविरुद्ध काहीतरी करू शकतो, जे अल्लाह खूप वर आहे. पैगंबर (सल्लल्लाहु अलैहि वसल्लम) यांनी हदीसच्या शेवटी हे स्पष्ट केले आहे की, खरोखरच कोणीही त्याला जबरदस्ती करू शकत नाही. शिवाय, अल्लाहसाठी काहीही देणे इतके मोठे नाही; तो कोणत्याही गोष्टीसाठी असमर्थ नाही आणि त्याच्यासाठी असे काहीही मोठे नाही की कोणी म्हणेल: जर तू इच्छितेस. त्याच्या इच्छेनुसार प्रार्थना करणे म्हणजे त्याच्या क्षमेबाबत स्वयंपूर्ण असण्याचा एक प्रकार आहे. "जर तुम्हाला मला असे-ते-ते द्यायचे असेल तर तसे करा" हे विधान फक्त अशा व्यक्तीला संबोधित करताना वापरले जाते ज्याची आपल्याला गरज नाही किंवा ज्याची आपल्याला गरज आहे अशा व्यक्तीला संबोधित करताना. तथापि, ज्याची आपल्याला गरज आहे अशा सक्षम व्यक्तीला संबोधित करताना, मग एखाद्याने त्याच्या विनंतीवर दृढनिश्चय केला पाहिजे, त्याच्या गरजा पूर्ण कराव्यात, अल्लाहला प्रार्थना करावी आणि त्याच्याकडे आश्रय घ्यावा, कारण तो स्वयंपूर्ण, परिपूर्ण आणि सर्व गोष्टींवर समर्थ आहे.