الشرح

Peygamber efendimiz -sallallahu aleyhi ve sellem-, Allah'ın iradesi dahi olsa, duanın herhangi bir şarta bağlanmasını yasaklamıştır. Çünkü bu, zaten bilinen ve kesin olan bir durumdur ki, Allah'tan başka kimse bağışlayamaz; ancak O, dilerse bağışlar. Bu yüzden dileme şartını zikretmenin bir anlamı yoktur. Çünkü bu şart, ancak istemeden, zorla veya Allah'ın yüce zatının münezzeh olduğu başka şekillerde bir şey yapılması mümkün olan kimseler için geçerlidir. Nitekim Peygamber Efendimiz -sallallahu aleyhi ve sellem-, hadisin sonunda bu durumu şöyle açıklamıştır: "O'nu zorlayabilecek hiç bir güç yoktur. Verdiği hiçbir şey Allah'a ağır gelmez''. O, aciz değildir ve hiçbir şey O'na büyük de değildir ki "Sen istersen" diyerek dua edilsin. Duayı iradeye bağlamak, bir nevi O'nun mağfiretine ihtiyaç duymamaktır. Dolayısıyla birisi; "Bana şunu vermek istiyorsan ver " sözünü, ancak o şeyden müstağni olduğunda veya bunu yapmaya gücü yetmediğinde kullanır. Oysa her şeye gücü yeten, ihtiyaç duyulan ve kendisine muhtaç olunan birine karşı, isteğini kesin bir dille ifade edersin. Fakir ve muhtaç birinin istediği gibi ister ve Allah'a sığınırsın. Çünkü O, her şeye gücü yeten, zengin ve kusursuz olandır.