پیامبر صلی الله علیه وسلم هنگامی که نماز فجر را می‌خواند، در جای نمازش می‌نشست تا خورشید کاملاً طلوع کند

پیامبر صلی الله علیه وسلم هنگامی که نماز فجر را می‌خواند، در جای نمازش می‌نشست تا خورشید کاملاً طلوع کند

از جابر بن سمره رضی الله عنه روایت است که: پیامبر صلی الله علیه وسلم هنگامی که نماز فجر را می‌خواند، در جای نمازش می‌نشست تا خورشید کاملاً طلوع کند، و راوی گفت: ایشان از جای نمازش که نماز صبح یا چاشت را در آن خوانده بود برنمی‌خاست تا خورشید طلوع کند، و هنگامی که خورشید طلوع می‌کرد، برمی‌خاست، و اصحاب با یکدیگر گفتگو می‌کردند و از موضوعات دوران جاهلیت سخن می‌گفتند؛ می‌خندیدند و پیامبر نیز تبسم می‌فرمود.

[صحیح] [مسلم روایت کرده]

الشرح

از سنت‌های پیامبر صلی الله علیه وسلم این بود که پس از نماز فجر در جای نمازش می‌نشست تا خورشید کاملاً بالا آید و از جای نمازش که نماز فجر را در آن خوانده بود برنمی‌خاست تا خورشید طلوع کند. هنگامی که خورشید طلوع می‌کرد، برمی‌خاست و اصحاب گفتگو می‌کردند و به ذکر برخی رخدادهای پیش از اسلام می‌پرداختند در حالی که ایشان ساکت بود؛ می‌خندیدند و گاهی پیامبر نیز با آنان تبسم می‌فرمود.

فوائد الحديث

استحباب ذکر پس از نماز صبح تا طلوع خورشید و تداوم در مجلس نماز در صورت عدم وجود عذر.

بیان ویژگی‌های اخلاقی پیامبر صلی الله علیه وسلم از جمله خوش‌اخلاقی و نرمدلی؛ چرا که با اصحاب همنشین می‌شد و به گفتگوها و داستان‌های آنان گوش می‌داد و تبسم می‌فرمودند.

جواز گفتگو و یادآوری روزهای جاهلیت در مسجد.

جواز خنده و تبسم؛ زیرا آنچه نهی شده، زیاده‌روی در خنده است.

التصنيفات

اخلاق محمدی, احکام مساجد