فوائد الحديث

مستحب بودن تلقین «لا إله إلا الله» به محتضر.

مکروه بودن افراط در تلقین و اصرار ورزیدن بر محتضر، پس از آنکه آن را بر زبان آورد یا فهمیده شود که آن را درک کرده است؛ تا مبادا موجب آزارش شده و به سخن ناشایستی زبان بگشاید.

امام نووی می‌گوید: هرگاه محتضر یک بار کلمه توحید را بر زبان آورد، تکرارش بر او روا نیست، مگر آنکه پس از آن سخن دیگری بگوید که در این صورت، به منظور اینکه آخرین کلامش باشد، تعریضاً تلقین می‌شود.

حدیث بر حضور نزد محتضر برای تذکر دادن، مأنوس ساختن، بستن چشمانش و ادای حقوقش دلالت دارد.

تلقین پس از مرگ و کنار قبر پس از دفن، مشروع نیست؛ زیرا رسول الله ﷺ چنین عملی انجام نداده‌اند.