الصَّلَاةَ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ

الصَّلَاةَ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ

از انس رضی الله عنه روایت است که فرمود: وصیت کلی رسول الله صلی الله علیه وسلم هنگام فرا رسیدن وفاتش این بود: «الصَّلَاةَ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ، الصَّلَاةَ وَمَا مَلَكَتْ أَيْمَانُكُمْ»، «پایبند نماز در اوقاتش باشید، و هر آنچه در ملکیت شماست، پابند نماز در اوقاتش باشید، و هر آنچه در ملکیت شماست»، تا حدی که رسول الله صلی الله علیه وسلم تا هنگام خروج روحش آن را تکرار نمود و به سختی آن را به زبان می آورد.

[صحیح]

الشرح

بیشترین توصیۀ پیامبر صلی الله علیه وسلم به امتش در حال احتضار، این بود: مواظب و پایبند نماز باشید و از آن غافل نشوید، و حقوق برده گان و کنیزانی که شما صاحب آنان هستید ادا نمایید، و با آنان خوب رفتار می کنید، تا هنگام خروج روحش آن را تکرار نمود و به سختی آن را به زبان می آورد.

فوائد الحديث

جایگاه بزرگ نماز و حق زیر دستان - برده گان و کنیزان؛ زیرا پیامبر صلی الله علیه وسلم این دو موارد را آخرین وصیت های خود قرار داد.

نماز یکی از بزرگ ترین حقوق الله متعال بر بندگانش است، و ادای حقوق خلق، به ویژه مستضعفان و زیردستان غیر فرزندان و اولاد از بزرگترین حقوق خلق است.

التصنيفات

وفات رسول الله صلی الله علیه وسلم, واجب بودن نماز و حکم ترک آن