از مقداد بن اسود رضی الله عنه روایت است که فرمود: از پیامبر صلی الله علیه وسلم شنیدم که می فرمودند: «تُدْني الشَّمْسُ يَومَ القِيَامَةِ مِنَ الخَلْقِ حتَّى تَكُونَ مِنْهُمْ كَمِقْدَارِ مِيل» «روز قيامت خورشيد به اندازه ای به مردم نزديک می شود که فقط يک ميل با آنان فاصله دارد». سُلَيم بن عامر که از مقداد روايت می کند، می گويد: به الله سوگند نمی دانم منظورش از يک ميل چيست؟ آيا همان مسافت مشخص در زمين است يا ميلِ سرمه که با آن چشم را سرمه می کشند؟ فرمود: «فَيَكُونُ النَّاسُ عَلَى قَدْرِ أَعْمالِهمْ في العَرَق، فَمِنْهُمْ مَنْ يَكُونُ إِلى كعْبَيْه، وَمِنْهُمْ مَنْ يَكُونُ إِلى رُكْبَتَيْه، ومِنْهُمْ منْ يَكون إِلى حِقْوَيْهِ، ومِنْهُمْ مَنْ يُلْجِمُهُ العَرَقُ إِلجاماً»، «مردم بر حسب اعمال خود در عرق فرو می روند؛ عرقِ برخی از آنان تا دو قوزک پاهای شان می رسد و عرق عده ای به زانوهای شان؛ عرق برخی هم به پهلوی شان می رسد و عده ای در عرق خود فرو می روند». و رسول الله - صلى الله عليه وسلم - با دست مبارک به دهانش اشاره فرمود. (يعنی عرق شان به دهان شان می رسد.)