فوائد الحديث

نهی از عادات و رسوم مذموم جاهلیت—چه در گفتار و چه در کردار—که اسلام برای دور کردن مردم از آنها و هدایت به سوی حق آمده است.

هشدار حزب‌گرایی باطل و دوری از آن همچون دوری از چیزی متعفن و زشت می باشد.

نهی از هر چیزی که دشمنی و کینه را برمی‌انگیزد.

امام نووی می‌گوید: نامیدن آن [رویداد] توسط پیامبر اکرم ﷺ به دعوای جاهلیت، نشان‌دهنده کراهت و ناپسندی ایشان از آن است؛ چرا که این [رفتار] از جمله اموری بود که در دوران جاهلیت - مبنی بر تعاون و یاری‌طلبی قبیله‌ای در امور دنیوی و وابسته به آن - رواج داشت، اهل جاهلیت حقوق خویش را از طریق عصائب و قبایل گرفته و مطالبه می‌کردند، پس اسلام با ابطال این روش، قضایا را با احکام شرعی تفکیک و فصل خصومات نمود، از این رو، هرگاه انسانی بر دیگری تجاوز کند، قاضی [طبق شرع] میان آن دو داوری کرده و متجاوز را به موجب عدوانش [به مجازات] ملزم می‌سازد؛ همان‌گونه که این از قواعد مسلم اسلام است.

سندی می‌گوید: پیامبر ﷺ روشن کرد که نصرت طلبیدن صرفاً به سبب قبیله—چنان که در جاهلیت مرسوم بود—باطل است. اما نصرت حق، بر هر مؤمنی—از قبیله او باشد یا نه—ضروری است.

نشان‌دهنده بی‌ادبی و جسارت منافقان نسبت به پیامبر ﷺ و اصحاب ایشان رضی الله عنهم.

نشان‌دهنده حلم و صبر فراوان پیامبر ﷺ در برابر آزار منافقان.

هشدار به هر عملی که باعث تنفّر مردم از اسلام شود؛ به همین دلیل پیامبر ﷺ از کشتن منافقان خودداری فرمود تا مبادا مردم بگویند محمد اصحاب خود را می‌کشد.