فوائد الحديث

হাদীছটোত নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে অজ্ঞতা যুগৰ কুসংস্কাৰ তথা ৰীতি-নীতিবোৰ পৰিত্যাগ কৰিবলৈ নিৰ্দেশ দিছে। সেয়া কথাৰ ক্ষেত্ৰতে হওক অথবা কৰ্মৰ ক্ষেত্ৰত। ইছলাম অহাৰ অন্যতম কাৰণ হৈছে মানুহক এইবোৰ কামৰ পৰা আঁতৰত ৰখা, লগতে মানুহক হিদায়ত আৰু সত্যৰ পথত পৰিচালিত কৰা।

পথভ্ৰষ্ট দলসমূহৰ পৰা সতৰ্ক থকা আৰু সেইবোৰক বৰ্জন কৰা অনিবাৰ্য্য। যিদৰে ঘৃণনীয় বস্তু আৰু অপৱিত্ৰ বস্তুক বৰ্জন কৰা হয়।

যিবোৰ বিষয়ৰ দ্বাৰা শত্ৰুতা আৰু বিদ্বেষ সৃষ্টি হয়, সেইবোৰ বিষয় নিষিদ্ধ।

ইমাম নাৱাৱীয়ে কৈছেঃ নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে যিটোক অজ্ঞতা যুগৰ আচৰণ বুলি কৈছে, সেইটো দৰাচলতে তেখেতে অপছন্দ কৰি ঘৃণাৰ সুৰত কৈছে। কাৰণ অজ্ঞতা যুগত দুনিয়াৱী বিষয়ত আৰু সংশ্লিষ্ট বিভিন্ন বিষয়ত গোত্ৰবোৰৰ মাজত পাৰস্পৰিক কাজিয়াত সহায়-সহযোগ কৰিছিল। সেই সময়ছোৱাত মানুহে নিজৰ গোত্ৰ আৰু বংশৰ ভিত্তিত নিজৰ অধিকাৰ দাবী কৰিছিল। ইছলাম অহাৰ পিছত সেই সকলোবোৰ নিষিদ্ধ কৰিছে, আৰু চৰীয়তৰ বিধান মুতাবিক সঠিক সিদ্ধান্তত উপনীত হ'বলৈ নিৰ্দেশ দিছে। যদি কোনোবাই কাৰোবাৰ ওপৰত অন্যায়-অত্যাচাৰ কৰে তেন্তে বিচাৰকে সিহঁতৰ মাজত ফয়চালা কৰিব, আৰু অপৰাধীক তাৰ অপৰাধৰ বাবে উপযুক্ত শাস্তি বিহিব। এইটো বলৱৎ হ'ব ইছলামৰ মূলনীতিৰ ভিত্তিত।

ছিন্ধীয়ে কৈছেঃ তেখেতে স্পষ্ট কৰিছে যে, অজ্ঞতা যুগৰ দৰে গোত্ৰ ভিত্তিক সহায় বিচৰা আৰু সহায় কৰাটো হৈছে চৰীয়ত পৰিপন্থী। সেয়ে নিজৰ গোত্ৰক এইদৰে চিঞৰি আহ্বান কৰাটো ঠিক নহয়। কিন্তু সত্যৰ পক্ষত সহায় কৰাটো হৈছে প্ৰত্যেক মুছলিমৰে অৱশ্য কৰ্তব্য, সেই ব্যক্তিজন নিজৰ গোত্ৰৰ হওক বা নহওক।

মুনাফিকসকলে নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামৰ প্ৰতি আৰু তেখেতৰ চাহাবাসকলৰ প্ৰতি যিদৰে কটুক্তি কৰিছিল আৰু বেয়া ভাষা ব্যৱহাৰ কৰিছিল, সেয়া আছিল অত্যন্ত ঘৃণনীয়।

মুনাফিকসকলৰ ফালৰ পৰা বিভিন্ন ধৰণৰ আঘাত, কটুক্তি আৰু অৱমাননাকৰ ব্যৱহাৰ পোৱাৰ পিছতো নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে অত্যন্ত ধৈৰ্য্যশীল আৰু সহিষ্ণু আছিল।

প্ৰত্যেক এনেকুৱা কৰ্মৰ পৰা বিৰত থকা উচিত, যিটোৰ ফলত মানুহে ইছলাম গ্ৰহণৰ প্ৰতি অস্বস্তিবোধ কৰে বা বাধাৰ সৃষ্টি কৰে। এই কাৰণেই নবী চাল্লাল্লাহু আলাইহি অছাল্লামে মুনাফিকসকলক হত্যা কৰিবলৈ নিষেধ কৰিছিল, যাতে মানুহে এই অপবাদ নিদিয়ে যে, মুহাম্মদে তেওঁৰ নিজৰ সংগীসকলকে হত্যা কৰে।