الشرح

ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม สั่งอาลี บิน อบีฏอลิบ เราะฎิยัลลอฮุอันฮุ ให้วิงวอนขอต่ออัลลอฮ์ โดยให้กล่าวว่า: (ขอจงชี้นำข้าด้วยเถิด) คือทรงนำทางข้าพระองค์ ชี้ทางแก่ข้าพระองค์ (และโปรดให้การกระทำของข้าเป็นไปอย่างถูกต้อง) คือให้ข้าพระองค์ประสบความสำเร็จ และทรงทำให้ข้าพระองค์เที่ยงธรรมในกิจการงานทั้งสิ้น ทางนำ คือ การรับรู้ในสัจจะธรรมอย่างละเอียดและโดยรวม รวมถึงการได้การดลใจในการปฏิบัติตามความสัจจะธรรมนั้นทั้งในด้านภายนอกและภายใน เที่ยงธรรม: คือการได้รับการสนับสนุนและความมั่นคงในทุกเรื่อง โดยต้องเป็นไปตามความจริง ซึ่งเป็นเส้นทางที่ตรงและถูกต้องในด้านคำพูด การกระทำ และความเชื่อ และเพราะเรื่องที่เป็นนามธรรมจะชัดเจนผ่านสิ่งที่สัมผัสได้ ดังนั้นจงระลึกไว้ในขณะที่คุณดุอาอ์ว่า: (การชี้นำ: การชี้นำของพระองค์สู่หนทางที่เที่ยงตรง) ดังนั้นจงมีจิตใจที่มั่นคงขณะที่คุณขอการชี้นำเช่นเดียวกับการเดินทางของผู้ที่เดินทาง เพราะเขาจะไม่เบี่ยงเบนจากเส้นทางไปทางขวาหรือซ้าย เพื่อให้ปลอดภัยจากการหลงทาง และด้วยเหตุนี้เขาจะได้รับความปลอดภัยและไปถึงจุดหมายได้อย่างรวดเร็ว (และความเที่ยงตรง: เที่ยงตรงดั่งลูกธนู) เมื่อเจ้ายิงธนู เจ้าจะสังเกตเห็นว่ามันไปถึงเป้าหมายได้เร็วแค่ไหน หากนักยิงธนูยิงเป้าหมาย เขาจะโจมตีเป้าหมายด้วยลูกศร ในทำนองเดียวกันเจ้าของจากพระเจ้าผู้ทรงอำนาจถึงสิ่งที่ทำให้เที่ยงธรรมอย่างเช่นลูกธนู ดังนั้นในการขอของเจ้า เจ้ากำลังมองหาเป้าหมายสูงสุดของทางนำและสุดยอดของความเที่ยงธรรม ดังนั้น จงรำลึกถึงความหมายนี้ในใจของคุณเสมอ เพื่อคุณจะขอจากอัลลอฮ์ให้อยู่ในทางที่ถูกต้อง เพื่อให้สิ่งที่คุณตั้งใจนั้นสอดคล้องกับสิ่งที่คุณใช้ในการขว้างปา