فوائد الحديث

د الله په نوم قسم خوړل باید ډېر ستر کار وبلل شي، او باید یوازې د اړتیا په صورت کې وکارول شي.

حرامه ګټه که ډېره هم وي، خو له خېر اوبرکت نه خالي وي.

القاري ویلي: د حرام د ګټې برکت له منځه تلل څو ډولونه لري: یا خو مال ته تاوان رسېږي او له‌منځه ځي، یا دا چې په داسې ځای کې لګېږي چې نه ورته په دنیا کې کومه عاجله ګټه رسوي او نه په آخرت کې ثواب، یا دا چې مال به ورسره پاتې وي خو له ګټې به یې محروم وي او یا دا چې وروسته ترې داسې چا ته په میراث پاتې شي چې شکر یې نه ادا کوي.

نووي رحمه الله ویلي دي: په دې حدیث کې د خرڅلاو (سوداګرۍ) پر مهال له ډېرو قسمونو خوړلو منع راغلې ده، ځکه بې‌ځایه قسم خوړل مکروه (ناخوښ او ناسم) عمل دی، بل دا چې توکی ورسره مشهوریږي او کیدی شي پېرودونکي په قسم خوړلو دوکه شي.

د ډېر قسم خوړلو عادت د ایمان نېمګړتیا او د توحید نقصان دی؛ ځکه ډېر قسم خوړل دوه زیانونه لري:

اول: په قسم کې بې‌احتیاطي او بې‌پروایي، دویم: دروغ ویل، ځکه څوک چې ډېر قسمونه خوري، بالاخره دروغ ترې ویل کیږي، نو پکار ده چې له ډېر قسم خوړلو ځان وساتل شي، لدې امله الله پاک فرمایلي: (وَاحْفَظُوا أَيْمَانَكُمْ) [المائدة:89] یعنې او خپلې لوړې مو وساتئ.