فوائد الحديث

কাজী আয়াজে এই কঠিন শাস্তিৰ কাৰণ ব্যাখ্যা কৰি কৈছে যে, উপৰোক্ত প্ৰত্যেকেই উল্লিখিত গুনাহ এনেকুৱা অৱস্থাত কৰিছে, যেতিয়া সেই পাপকৰ্মটো তাৰ পৰা অত্যন্ত দূৰত আছিল, আৰু সেইটো কৰাৰ কোনো প্ৰয়োজনো নাছিল, লগতে প্ৰবৃত্তিৰ চাহিদা বা স্বাভাৱিক কোনো আকৰ্ষণো নাছিল। যদিও কোনো গুনাহেই ক্ষমাযোগ্য নহয়, কিন্তু যিহেতু এই গুনাহবোৰ কোনো জৰুৰী প্ৰয়োজন নোহোৱাকৈ কৰা হৈছে আৰু স্বাভাৱিক কোনো আকৰ্ষণ নোহোৱাকৈ কৰিছে, গতিকে সিহঁতে ইচ্ছাকৃতভাৱে আল্লাহৰ আদেশক তুচ্ছজ্ঞান কৰিছে আৰু আল্লাহৰ নাফৰমানী কৰিছে। ইয়াৰ বাহিৰে সিহঁতৰ এই গুনাহৰ বেলেগ কোনো প্ৰয়োজন নাছিল।"

জিনা, মিছা কথা আৰু অহংকাৰ হৈছে মহাপাপ।

সত্যক অস্বীকাৰ কৰা আৰু মানুহক হেয় প্ৰতিপন্ন কৰাটোৱে হৈছে অহংকাৰ।

বেচা-কিনাত অতিৰিক্ত শপত খোৱাৰ পৰা সতৰ্ক কৰা হৈছে, আৰু শপতক মৰ্যাদা দিবলৈ উৎসাহিত কৰা হৈছে, লগতে আল্লাহৰ নামসমূহৰ উচিত মৰ্যাদা ৰক্ষা কৰাৰ প্ৰতি উৎসাহিত কৰা হৈছে। মহান

আল্লাহে কৈছে: "আৰু তোমালোকে আল্লাহৰ (নামৰ) শপতক তোমালোকৰ আহিলা হিচাপে ব্যৱহাৰ নকৰিবা" (ছুৰা আল-বাক্বাৰাহ: ২২৪)।