الشرح

ណាពី ﷺ នៅពេលណាដែលព្រឹកមកដល់ ពោលគឺ ចាប់ពីពេលដែលហ្វាជើរ(សេតារុណ)រះ លោកតែងសូត្រថា៖ اللهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ (ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលព្រឹកនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលល្ងាចនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំបានរស់ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់ និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំត្រូវរស់ឡើងវិញ) ដែលមានអត្ថន័យដូចខាងក្រោម៖ “اللهُمَّ بِكَ أَصْبَحْنَا” (ឱអល់ឡោះជាម្ចាស់! ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលព្រឹកនេះ)៖ ពោលគឺ យើងខ្ញុំមកដល់ពេលព្រឹកនេះដោយស្ថិតក្រោមការការពាររបស់ទ្រង់ ហ៊ុមព័ទ្ធដោយឧបការគុណរបស់ទ្រង់ មមាញឹកដោយការរឭកដល់ទ្រង់ សុំជំនួយតាមរយៈព្រះនាមរបស់ទ្រង់ គ្របដណ្តប់ដោយការចង្អុលបង្ហាញរបស់ទ្រង់ ធ្វើចលនាបានដោយអានុភាព និងឫទ្ធិអំណាចរបស់ទ្រង់។ “وَبِكَ أَمْسَيْنَا” (ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលល្ងាចនេះ)៖ អត្ថន័យដូចបានលើកឡើងនាពេលព្រឹកដែរ គ្រាន់តែដូរពីពេលព្រឹកមកពេលល្ងាចវិញ។ “وَبِكَ نَحْيَا” (ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំបានរស់)៖ ពោលគឺ ដោយសារព្រះនាមរបស់ទ្រង់ គឺ “المُحْيِي” (អ្នកដែលធ្វើឲ្យរស់) ដែលយើងខ្ញុំបានរស់។ “وَبِكَ نَمُوتُ” (ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់)៖ ពោលគឺ ដោយសារព្រះនាមរបស់ទ្រង់ គឺ “المُميت” (អ្នកដែលធ្វើឲ្យស្លាប់) ដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់។ “وَإِلَيْكَ النُّشُورُ” (និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំត្រូវរស់ឡើងវិញ)៖ ពោលគឺការរស់ឡើងវិញបន្ទាប់ពីស្លាប់។ ការបែកបាក់គ្នាបន្ទាប់ពីការជួបជុំ គឺជាស្ថានភាពដែលយើងនឹងជួបប្រទះជានិច្ចនៅគ្រប់ពេលវេលា និងគ្រប់កាលៈទេសៈទាំងអស់។ យើងមិនអាចគេចវេះពីវាបាន ហើយក៏មិនអាចបំបែកចេញពីវាបានដែរ។ ហើយនៅពេលដែលពេលល្ងាចមកដល់ ពោលគឺបន្ទាប់ពីពេលរសៀល(អាសើរ) ណាពី ﷺ លោកសូត្រថា៖ “بِكَ أَمْسَيْنَا، وَبِكَ أَصْبَحْنَا، وَبِكَ نَحْيَا، وَبِكَ نَمُوتُ، وَإِلَيْكَ النُّشُورُ” (ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំមកដល់ពេលល្ងាចនេះ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំបានរស់ ដោយសារទ្រង់ហើយដែលយើងខ្ញុំនឹងស្លាប់ និងទៅកាន់ទ្រង់ហើយដែលជាកន្លែងវិលត្រឡប់)។ ទ្រង់ជាកន្លែងវិលត្រឡប់នៅក្នុងលោកនេះ និងជាកន្លែងវិលត្រឡប់នៅថ្ងៃបរលោក។ ទ្រង់គឺអ្នកដែលផ្តល់ជីវិតដល់ខ្ញុំ ហើយក៏ជាអ្នកដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំស្លាប់ដូចគ្នាដែរ។