“តាមពិត ការប្រៀបធៀបអ្នកដែលចាំគម្ពីរគួរអាន ប្រៀបដូចជាសត្វអូដ្ឋដែលត្រូវគេចង។…

“តាមពិត ការប្រៀបធៀបអ្នកដែលចាំគម្ពីរគួរអាន ប្រៀបដូចជាសត្វអូដ្ឋដែលត្រូវគេចង។ ប្រសិនបើគេយកចិត្ដទុកដាក់ថែរក្សា វានឹងគង់នៅ។ តែប្រសិនបើគេមិនចងវាទេ វានឹងទៅបាត់”។

អំពី អ៊ិពនូអ៊ូមើរ رضي الله عنهما ពិតណាស់ រ៉ស៊ូលុលឡោះ ﷺ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា៖ “តាមពិត ការប្រៀបធៀបអ្នកដែលចាំគម្ពីរគួរអាន ប្រៀបដូចជាសត្វអូដ្ឋដែលត្រូវគេចង។ ប្រសិនបើគេយកចិត្ដទុកដាក់ថែរក្សា វានឹងគង់នៅ។ តែប្រសិនបើគេមិនចងវាទេ វានឹងទៅបាត់”។

[صحيح] [متفق عليه]

الشرح

ណាពី ﷺ លោកបានប្រៀបប្រដូចអ្នកដែលសិក្សាគម្ពីរគួរអាន និងសូត្រវាជាប្រចាំ(មិនថាសូត្រមើល ឬសូត្រចាំមាត់)ទៅនឹងម្ចាស់សត្វអូដ្ឋដែលត្រូវបានគេចងខ្សែ។ ប្រសិនបើគេយកចិត្ដទុកដាក់ថែរក្សាវា វានឹងនៅជាមួយម្ចាស់របស់វាជាដរាប។ តែប្រសិនបើគេមិនចងវាទេ ហើយលែងខ្សែវាចោល នោះវានឹងទៅបាត់ជាមិនខាន។ ដូចនេះ ប្រសិនបើអ្នកដែលចងចាំគម្ពីរគួរអានព្យាយាមសូត្រវាជាប្រចាំ នោះគេនឹងនៅតែចងចាំវា។ តែប្រសិនបើគេមិនធ្វើដូច្នោះទេ គេនឹងភ្លេចវាជាមិនខាន។ ហេតុនេះ ដរាបណាការយកចិត្តទុកដាក់នៅតែមាន នោះគេនៅតែចងចាំវាជានិច្ច។

فوائد الحديث

ជំរុញឲ្យយកចិត្តទុកដាក់ និងសូត្រគម្ពីរគួរអាន ហើយត្រូវមានការប្រយ័ត្នកុំឲ្យភ្លេច។

ការសូត្រគម្ពីរគួរអានជាប្រចាំ គឺជួយសម្រួលដល់អណ្តាតឲ្យមានភាពងាយស្រួលក្នុងការសូត្រ។ តែប្រសិនបើគេបោះបង់មិនសូត្រវាទេនោះ នឹងធ្វើឲ្យអណ្តាតរឹង ពិបាកក្នុងការសូត្រ។

អាល់កទី បាននិយាយថា៖ ក្រុមនៃគម្ពីរគួរអាន គឺជាអ្នកដែលជិតស្និទនឹងគម្ពីរគួរអាន។ ឧទាហរណ៍គេនិយាយថា បុរសនោះជាក្រុមរបស់ម្នាក់នោះ មានន័យថា ពួកគេជិតស្និទនឹងគ្នា។ ដូចគ្នាដែរ ក្រុមអ្នកឋានសួគ៌ និងក្រុមអ្នកឋាននរក។

ក្នុងចំណោមវិធីសាស្ត្រនៃការបង្រៀន គឺការលើកជាឧទាហរណ៍។

អ៊ិពនូហាជើរ បាននិយាយថា៖ ការដែលជ្រើសយកសត្វអូដ្ឋមកធ្វើការប្រៀបធៀប ពីព្រោះវាជាសត្វស្រុកមួយប្រភេទដែលងាយនឹងរត់បាត់ ហើយការយកវាមកវិញក្រោយពីវាបានរត់បាត់ហើយនោះ គឺជារឿងពិបាក។

التصنيفات

Manners of Reading and Memorizing the Qur'an, Etiquettes of Reciting the Noble Qur’an