الشرح

ਨਬੀ ਕਰੀਮ ਸੱਲੱਲਾਹੁ ਅਲੈਹਿ ਵਸੱਲਮ ਨੇ ਅਜਨਬੀ ਔਰਤਾਂ ਨਾਲ ਰਲਣ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਫਰਮਾਇਆ:"ਤੁਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਤੋਂ ਡਰੋ ਕਿ ਔਰਤਾਂ ਕੋਲ ਅੰਦਰ ਨਾ ਜਾਓ, ਅਤੇ ਔਰਤਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਚੇਤਾਵਨੀ ਦਿਓ ਕਿ ਉਹ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਅੰਦਰ ਨਾ ਆਉਣ।" ਇੱਕ ਅਨਸਾਰੀ ਸਹਾਬੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ: "ਤਾਂ ਫਿਰ ਤੁਹਾਡਾ ਕੀ ਖ਼ਿਆਲ ਹੈ ਪਤੀ ਦੇ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰਾਂ ਬਾਰੇ — ਜਿਵੇਂ ਪਤੀ ਦਾ ਭਰਾ, ਉਸ ਦਾ ਭਤਿਜਾ, ਉਸ ਦਾ ਚਾਚਾ, ਚਾਚੇ ਦਾ ਪੁੱਤਰ, ਭੈਣ ਦਾ ਪੁੱਤਰ ਆਦਿ — ਉਹ ਲੋਕ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ (ਇਹ ਔਰਤ) ਵਿਆਹ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ ਜੇ ਇਹ ਵਿਆਹੀ ਹੋਈ ਨਾ ਹੁੰਦੀ?" ਅਤਾ ਰਸੂਲੁੱਲਾਹ ﷺ ਨੇ ਫਰਮਾਇਆ: "ਉਸ (ਪਤੀ ਦੇ ਕਰੀਬੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ) ਤੋਂ ਇਉਂ ਬਚੋ ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਮੌਤ ਤੋਂ ਡਰਦੇ ਹੋ!" ਕਿਉਂਕਿ ਪਤੀ ਦੇ ਕਰੀਬੀ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ ਨਾਲ ਇਕਾਂਤ ਵਿੱਚ ਹੋਣਾ (ਖ਼ਲਵਤ) ਫਿਤਨੇ (ਪਾਪ) ਅਤੇ ਧਰਮਕ ਤਬਾਹੀ ਵੱਲ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਇਸ ਲਈ ਪਤੀ ਦੇ ਉਹ ਰਿਸ਼ਤੇਦਾਰ (ਜਿਵੇਂ ਭਰਾ, ਭਤਿਜਾ ਆਦਿ), ਜੋ ਨਾ ਤਾਂ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਹਨ ਅਤੇ ਨਾ ਹੀ ਪੁੱਤਰ — ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਔਰਤ ਕੋਲ ਜਾਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣਾ, ਅਜਨਬੀ ਮਰਦ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਜ਼ਿਆਦਾ ਲਾਜ਼ਮੀ ਹੈ।ਇਸਦਾ ਕਾਰਣ ਇਹ ਹੈ ਕਿ: ਉਹ ਘਰ ਵਿੱਚ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਆਉਂਦੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਇਕਾਂਤ ਹੋਣ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਵੱਧ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਉਹ ਫਿਤਨੇ ਦਾ ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਸਕਦੇ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਲਈ ਔਰਤ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਨਾ ਆਸਾਨ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਆਮ ਤੌਰ 'ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ਼ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘਰ ਵਿੱਚ ਰੋਕਣਾ ਮੁਸ਼ਕਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਸ ਲਈ ਲੋਕ ਇਨ੍ਹਾਂ ਮਾਮਲਿਆਂ ਵਿੱਚ ਲਾਪਰਵਾਹ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸੇ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਭਰਾ (ਜਿਵੇਂ ਭੈਣੀਏ ਦਾ ਮਰਦ) ਦਾ ਆਪਣੀ ਭਾਬੀ ਨਾਲ ਇਕਾਂਤ ਵਿਚ ਹੋਣਾ (ਜਿਵੇਂ ਕਿਸੇ ਕਮਰੇ ਜਾਂ ਘਰ ਵਿੱਚ) — ਇਹ ਮੌਤ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਫਰਤਯੋਗ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨਦਿਹ ਹੈ।ਜਦਕਿ ਇੱਕ ਅਜਨਬੀ ਮਰਦ ਤੋਂ ਤਾਂ ਲੋਕ ਪਹਿਲੇ ਹੀ ਸਾਵਧਾਨ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।