از نعمان بن بشیر رضی الله عنهما روایت است که می گوید: مادرش، بنت رواحه، از نزد پدرش از مالش برای پسرش هدیه ای خواست، بر آن یک سال گذشت سپس به نظرش رسید، و گفت: تا رسول الله صلى الله عليه وسلم را گواه نگيری، من راضی نخواهم شد، پس پدرم از دستم گرفت در حالی من خورد سال بودم، نزد رسول الله صلى الله عليه وسلم رفت و گفت: یا رسول الله، مادر این پسر که دختر رواحه است دوست تا شما را گواه بگیرد بر این که من برای پسرش هدیه ای داده ام، پس رسول الله صلى الله عليه وسلم به او فرمود: «يَا بَشِيرُ، أَلَكَ وَلَدٌ سِوَى هَذَا؟» ای بشیر، آیا بجز این پسر دیگری هم دارید؟ گفت: بلی، پس فرمود:«أَكُلَّهُمْ وَهَبْتَ لَهُ مِثْلَ هَذَا؟»، برای هر یک از فرزندانت این گونه هدیه داده ای؟ گفت: نخیر، فرمود: «أَفَعَلْتَ هَذَا بِوَلَدِكَ كُلِّهِمْ»: «آيا با ساير فرزندانت نيز چنين رفتار کرده ای؟»، گفت: خير، فرمود: «فَلا تُشْهِدْنِي إذاً، فَإِنِّي لا أَشْهَدُ عَلَى جَوْرٍ»، «بنابراین مرا گواه نگیر که من بر ظلم گواهی نمی دهم». و در لفظ مسلم آمده که می فرماید: «فَأَشْهِدْ عَلَى هَذَا غَيْرِي»: «کسی دیگر را در این مورد گواه بگیر».