فوائد الحديث

මෙම හදීසය නබි (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමාණන් තම පරමාධිපති ගැන දන්වා සිටි හදීසයකි. මෙයට "අල් හදීසුල් කුද්සී" හෝ " අල් ඉලාහී" (දිව්‍ය වදන්) යනුවෙන් හඳුන්වනු ලැබේ. මෙම වචන හා අදහස් අල්ලාහ්ගෙන් වූවකි. නමුත් එය කියවීම නැමදුමක් වීම, ඒ සඳහා පිරිසිදුභාවය, අභියෝග කිරීම, ප්‍රාතිහාර්යය වැනි දැයින් අනෙක් ඒවා වෙන් කර හඳුනාගත හැකි අල් කුර්ආනයේ ලක්ෂණ එහි නැත.

ප්‍රකාශයේ දී හා විශ්වාසයේ දී සුවිශුද්ධ අල්ලාහ් සමග විනයානුකූලව කටයුතු කිරීම.

කළා හෙවත් දිව්‍ය තීන්දුව හා කද්ර් හෙවත් පෙර නියමය විශ්වාස කළ යුතු අතර පීඩාවන් මත ඉවසීමෙන් කටයුතු කළ යුතු ය.

ශාරීරික හිංසාවෙන් තොර වේදනාව: මිනිසා අශීලාචාර දෑට සවන් දීමෙන් හෝ එය දැකීමෙන් වේදනාවට පත් වෙයි. නමුත් එමගින් ඔහු ශාරීරික හිංසනයට පත් වන්නේ නැත. තවද, ළූණු සහ සුදු ළූණු වැනි පිළිකුල් සහගත ගන්ධය නිසාවෙන් ඔහු වේදනාවට පත් වෙයි. නමුත් එමගින් ඔහු ශාරීරික හිංසනයට පත් වන්නේ නැත.

ගැත්තන්ගෙන් ඇතැම් නපුරු ක්‍රියාවන් තුළින් සර්වබලධාරී අල්ලාහ් වේදනාවට පත් වන්නේය. නමුත් එමගින් හිංසාවට පත් වන්නේ නැත. එය දිව්‍යමය ප්‍රකාශ ඇතුළත් හදීසයේ උත්තරීතර අල්ලාහ් පවසා සිටියාක් මෙනි. එනම්: "අහෝ මාගේ ගැත්තනි! කිසිවිටෙකත් නුඹලා මට හිංසා කිරීමට පෙළඹී නුඹලා මට හිංසා කළ නො හැක. එමෙන්ම කිසිවිටෙකත් මට ප්‍රයෝජනය සැළසීමට පෙළඹී නුඹලා මට සෙත සැළසිය නො හැක.

කාලයට හා එහි ස්වභාවයට දොස් නැගීම කොටස් තුනකට බෙදී යයි. 1- ක්‍රියා කරන්නා කාලය වේ. සැබැවින්ම යහපත හා අයහපත වෙත කරුණු පෙරළා දමන්නේ කාලයයි, යන පදනම මත කාලයට බැණ වැදීම. එය මහා ෂිර්ක් ගණයට අදාළ වේ. මක්නිසාද යත් මැවුම්කරු ලෙස අල්ලාහ් සිටිය දී එය එසේ සිදු කරන බව විශ්වාස කිරීමය. එමෙන්ම අල්ලාහ් නොවන දෑ වෙත සිදුවීම්වල පැවැත්ම සම්බන්ධ කිරීමය. 2- ක්‍රියාත්මක කරන්නා කාලය බව විශ්වාස නොකර එයට බැණ වැදීම. එහි දී සැබැවින්ම එය ක්‍රියා කරවන්නා අල්ලාහ් බව විශ්වාස කරන නමුත් එයට බැණ වදියි. මෙම පිළිකුල් සහගත කරුණ සම්බන්ධයෙන් අල්ලාහ් අබියස ස්ථාවරයක් ඇත. එනම්: එය හරාම් -තහනම්- යන්නය. 3- දොස් නොකියා යහපත් තොරතුරක් ඉන් බලා පොරොත්තු වීම. එය අනුමතය. එය "මෙය දුෂ්කර දිනයකි" යැයි ලූත් අලයිහිස් සලාම් පවසා සිටියාක් මෙනි.