فوائد الحديث

หะดีษนี้เป็นหะดีษที่ท่านนบี ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม ได้รายงานจากอัลลอฮ์ และเรียกมันว่าหะดีษกุดซีย์หรือหะดีษอิลาฮีย์ ซึ่งมันคือหะดีษที่ถ้อยคำและความหมายมาจากอัลลอฮ์ เว้นแต่ว่ามันไม่มีคุณลักษณะเฉพาะแห่งอัลกุรอานที่จะจำแนกกับสิ่งอื่น เช่น การทำอิบาดะฮ์ด้วยการอ่านมัน ต้องมีน้ำละหมาด มีความท้าทาย มีความอัศจรรย์ และอื่นๆ

ต้องสุภาพกับพระเจ้าผู้ทรงฤทธานุภาพทั้งคำพูดและความเชื่อ

จำเป็นที่ต้องเชื่อในการกำหนดสภาวะ และอดทนต่อความเดือดร้อน

ความเดือดร้อน แตกต่างจากความเสียหาย เพราะมนุษย์สามารถได้รับความเดือดร้อนจากการได้ยินสิ่งที่ไม่ดีหรือการเห็นสิ่งที่ไม่น่าพอใจ แต่ไม่ได้รับผลกระทบทางร่างกายจากสิ่งเหล่านั้น และเช่นเดียวกัน การได้รับกลิ่นเหม็น เช่น กลิ่นหอมของกระเทียมหรือหัวหอม ก็สามารถทำให้รู้สึกไม่สบาย แต่ไม่ทำให้เกิดความเสียหายหรืออันตรายต่อร่างกาย

พระเจ้าผู้ทรงอำนาจทรงไม่พอใจจากการกระทำที่ไม่ดีจากบ่าวของพระองค์ แต่พระองค์ผู้ทรงฤทธานุภาพไม่ได้รับอันตรายจากสิ่งนั้น ดังที่พระเจ้าผู้ทรงอำนาจตรัสไว้ในหะดีษอัลกุดซีย์ ว่า: “โอ้บ่าวของข้า ! พวกเจ้าไม่สามารถนำมาซึ่งความเสียหายแก่ข้าเลย และพวกเจ้าก็ไม่สามารถนำมาซึ่งประโยชน์ใดๆ แก่ข้าเลย ”

การสาปแช่งกาลเวลา ลักษณะของมันแบ่งออกเป็น 3 ประเภท คือ 1. การสาปแช่งกาลเวลาราวกับว่ามันเป็นผู้กระทำ คือกาลเวลานั้นคือสิ่งที่กำหนดเรื่องราวต่างๆ ทั้งดีและชั่ว! นี่คือชิริกใหญ่ เพราะเขาเชื่อว่ามีผู้สร้างอยู่ร่วมกับพระเจ้า และเพราะเขาเชื่อว่าการสร้างเหตุการณ์นั้นเป็นของบุคคลอื่นที่ไม่ใช่พระเจ้า 2- การสาปแช่งกาลเวลา โดยที่เขาไม่ได้เชื่อว่ามันเป็นผู้กระทำ แต่เขาเชื่อว่าพระเจ้าคือผู้ที่กระทำสิ่งนั้น แต่เขาสาปแช่งพระองค์เพราะพระองค์ทรงตกเป็นเป้าของเรื่องนี้ซึ่งน่ารังเกียจต่อพระองค์ นี่เป็นสิ่งต้องห้าม 3- เจตนาข่าวบริสุทธิ์โดยไม่กล่าวโทษ สิ่งนี้เป็นที่อนุญาต โดยจากคำพูดของนบีลูฏ สันติสุขและความจำเริญจงมีแด่เขา ว่า: {และเขากล่าวว่า: นี่เป็นวันที่ยากลำบาก}