فوائد الحديث

Bu hadis, Peygamber -sallallahu aleyhi ve sellem-'in Rabbinden rivayet ettiği hadis olup, bu hadise kutsi veya ilahî hadis denir. Lafzı ve manası Allah'tandır. Kıraatiyle ibadet edilmesi, tilavetinden önce abdest alınması, ayetlerde meydan okunması, Kur'an'ın eşsiz olması vb. gibi Kur'an'ı diğerlerinden ayıran özellikler kutsi hadiste yoktur.

Allah -Subhânehû ve Teâlâ-'ya karşı söz ve inançta edepli olunması gerekir.

Kazaya ve kadere inanmanın, başa gelen eziyetlere karşı sabretmenin gerekliliği.

Eziyet zarar anlamında değildir. Bir insan çirkin bir şey duyduğunda veya gördüğünde eziyet görür. Ama bundan zarar görmez. Soğan ve sarımsak gibi kötü bir kokudan da eziyet görür ama bundan zarar görmez.

Allah -Subhânehû Teâlâ-, kullarının bazı kötü amellerinden dolayı eza duyar. Fakat Yüce ve Ulu Allah, bundan zarar görmez. Zira Allah Teâlâ, kutsi hadiste şöyle buyurmuştur: «Ey kullarım! Bana zarar verme mevkiine ulaşamazsınız ki, bana zarar veresiniz! Bana fayda sağlama mertebesine de ulaşamazsınız ki, bana menfaat sağlayasınız.»

Zamana sövmek ve bunu tasvir etmek üç kısımdır: 1- Zamanın fail olduğu ve zamanın işleri iyiye ve kötüye çevirdiği gerekçesiyle zamana sövmek! Bu büyük şirktir. Çünkü o, Allah ile birlikte başka bir yaratıcı olduğuna inanmış ve olayların yaratılışını Allah'tan başkasına isnat etmiştir. 2- Zamanın, fail olduğuna inandığı için değil; bilakis Allah'ın fail olduğuna inandığı, fakat bu işin kendisine çirkin gelen yeri dünya olduğu için zamana sövmüştür, bu haramdır. 3- Kınamak için değil sadece haber vermeyi kastetmek. Bu caizdir ve bunun benzeri Lût -aleyhisselâm-'ın şu sözüdür: {Ve dedi ki: Bu zor bir gündür.}