فوائد الحديث

คำว่า “النذر” (การบน) ในทางบทบัญญัติ (เชิงชะรีอะฮ์) หมายถึง:

การที่บุคคลผู้บรรลุศาสนภาวะและมีสติสมบูรณ์ ผูกพันตนเองให้กระทำสิ่งหนึ่งเพื่ออัลลอฮ์

การชดใช้โทษของการสาบาน (كَفَّارَةُ اليَمِين) คือ:การให้อาหารแก่คนยากจนสิบคน หรือ มอบเครื่องนุ่งห่มให้พวกเขา หรือ ปลดปล่อยทาสหนึ่งคน แต่ถ้าหากไม่สามารถทำสิ่งเหล่านี้ได้ ให้ถือศีลอดสามวัน

เหตุผลของการชดใช้โทษ (كَفَّارَة) ก็คือ เพื่อให้มุสลิมให้ความเคารพต่อการบน (نذر) ไม่กลับไปทำมันซ้ำอีก และไม่ให้คำบนเป็นสิ่งที่พูดออกจากลิ้นของเขาอยู่เสมอ

ประเภทของการบน (أنواع النذر)

1.การบนทั่วไป (النذر المطلق)

เช่น เขากล่าวว่า: “ฉันบนต่ออัลลอฮ์ว่า ถ้าฉันหายป่วย...” แล้วนิ่งเฉย ไม่ได้ตั้งใจระบุสิ่งที่บนไว้โดยเฉพาะเจาะจง — เมื่อหายป่วยแล้ว ต้องชดใช้โทษเหมือนกับการสาบาน (كَفَّارَةُ يَمِين)

2.การบนด้วยความดื้อรั้นหรือความโกรธ (نذر لجاجٍ وغَضَبٍ)

คือการที่เขาผูกการบนไว้กับเงื่อนไข โดยมีเจตนาเพื่อ ห้ามตัวเองไม่ให้ทำบางสิ่ง หรือ บังคับให้ทำบางสิ่ง เช่น เขากล่าวว่า: “ถ้าฉันพูดกับเธอ ฉันจะถือศีลอดหนึ่งเดือน”

คำตัดสิน: เขามีทางเลือกระหว่างการทำสิ่งที่บนไว้ หรือชดใช้โทษเหมือนการสาบาน (كَفَّارَةُ يَمِين) เมื่อพูดกับคนนั้น

3.การบนในเรื่องที่อนุญาต (نذر مباحٍ)

เช่น เขากล่าวว่า: “ฉันบนต่ออัลลอฮ์ว่าจะสวมเสื้อของฉัน”

คำตัดสิน: เขามีทางเลือกระหว่างการสวมเสื้อหรือการชดใช้โทษเหมือนการสาบาน.

4.การบนในเรื่องที่น่ารังเกียจ (نذر مكروهٍ)

เช่น เขากล่าวว่า: “ฉันบนต่ออัลลอฮ์ว่าจะหย่าภรรยาของฉัน”

คำตัดสิน: เขาควรชดใช้โทษเหมือนการสาบาน และไม่ควรทำตามที่บนไว้ แต่ถ้าทำไปแล้ว จะไม่มีการชดใช้โทษใด ๆ.

5.การบนในเรื่องที่เป็นบาป (نذر معصيةٍ)

เช่น เขากล่าวว่า: “ฉันบนต่ออัลลอฮ์ว่าจะขโมย”

คำตัดสิน: ห้ามปฏิบัติตามการบนนี้โดยเด็ดขาด ต้องชดใช้โทษเหมือนการสาบาน และหากเขาทำจริง เขาจะมีบาป แต่ไม่ต้องชดใช้โทษ.

6.การบนในเรื่องของการภักดีต่ออัลลอฮ์ (نذر طاعةٍ)

เช่น เขากล่าวว่า: “ฉันบนต่ออัลลอฮ์ว่าจะละหมาดจำนวนหนึ่ง” โดยมีเจตนาเพื่อเข้าใกล้อัลลอฮ์

ถ้าเขาผูกการบนไว้กับเงื่อนไข เช่น การหายของผู้ป่วย เมื่อเงื่อนไขนั้นเกิดขึ้น จะต้องทำตามที่บนไว้

แต่ถ้าไม่ได้ผูกไว้กับเงื่อนไขใด ๆ ต้องทำตามที่บนไว้อย่างแน่นอน.