الشرح

رسول الله صلی الله علیه وسلم از اینکه مردی همسرش را بزند نهی می کند؛ پس از مدتی عمر رضی الله عنه آمده و به رسول الله صلی الله علیه وسلم می گوید: زنان نسبت به شوهران شان گستاخ شده و جرات پیدا کرده و نافرمانی می کنند. این بود که رسول الله صلی الله علیه وسلم به زدن آنان در صورت نیاز و وجود سبب آن از قبیل نافرمانی و موارد مشابه، اجازه داد به شرطی که نه چندان سخت باشد. روز بعد زنانی به همسران رسول الله صلی الله علیه وسلم مراجعه نموده و از زدن سخت شوهران شان و سوء استفاده از این رخصت شکایت نمودند؛ لذا رسول الله صلی الله علیه وسلم فرمود: مردانی که زنان شان را به سختی می زنند، بهترین شما نیستند. و به همین دلیل الله متعال زدن را آخرین مراحل درمان نشوز و نافرمانی قرار داده است: «وَاللاَّتِي تَخَافُونَ نُشُوزَهُنَّ فَعِظُوهُنَّ وَاهْجُرُوهُنَّ فِي الْمَضَاجِعِ وَاضْرِبُوهُنَّ»: «و [ای شوهران،] به زنانی که از نافرمانی شان بیم دارید، پند و اندرز دهید؛ [اگر فرمانبردار نشدند،] در بستر از آنان دوری کنید [و اگر تأثیر نکرد،] آنان را [چنانکه سخت نباشد] بزنید». و این سه مرحله به ترتیب می باشند نه اینکه هر سه باهم به کار گرفته شوند؛ بنابراین ابتدا نصیحت و پند و اندرز و یادآوری مورد استفاده قرار می گیرد، اگر مفید بود که الحمدلله؛ اما اگر فایده ای نداشت، گزینه ی بعدی جدا کردن بستر خواب می باشد؛ و اگر این مورد هم سودی نداشت، گزینه ی تنبیه بدنی جهت ادب نمودن وی و نه تنبیه بدنی از روی انتقام، می باشد.