إعدادات العرض
{ნუთუ თქვენ ჰაჯის მონაწილეთა დამარწყულებელთ ან მეჩეთთა აღმშენებლებს იმათ თანასწორად მიიჩნევთ, ვინც ირწმუნა…
{ნუთუ თქვენ ჰაჯის მონაწილეთა დამარწყულებელთ ან მეჩეთთა აღმშენებლებს იმათ თანასწორად მიიჩნევთ, ვინც ირწმუნა ალლაჰი, და უკანასკნელი დღე და იბრძვიან ალლაჰის გზაზე?} (სურა თაუბა, აიათი 19) — აიათის ბოლომდე
ან-ნუ‘მან იბნ ბაშირისგან (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) გადმოცემულია: მე ვიმყოფებოდი მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მინბარის ახლოს. ერთმა კაცმა თქვა: "ჩემთვის სულერთია, თუ ისლამის მიღების შემდეგ აღარასოდეს შევასრულებ არცერთ საქმეს, გარდა იმისა, რომ დავარწყულო მომლოცველები". მეორემ თქვა: "ჩემთვის სულერთია, თუ ისლამის მიღების შემდეგ აღარასოდეს შევასრულებ არცერთ საქმეს, გარდა იმისა, რომ ვემსახურო ალ-მასჯიდ ალ-ჰარამს (წმიდა მეჩეთს)". მესამემ თქვა: "ჯიჰადი ალლაჰის გზაზე უკეთესია იმაზე, რაც თქვით". მაშინ ʿუმარმა (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) მათ აუკრძალა და თქვა: "ნუ აამაღლებთ ხმას მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მინბარის წინ, განსაკუთრებით დღეს — ჯუმა დღეს. როცა დავასრულებ ჯუმა-ნამაზს, შევალ და ვკითხავ მას იმაზე, რაზეც თქვენ ვერ შეთანხმდით". შემდეგ ალლაჰმა დიდებულმა და უზენაესმა გარდმოავლინა აიათი: {ნუთუ თქვენ ჰაჯის მონაწილეთა დამარწყულებელთ ან მეჩეთთა აღმშენებლებს იმათ თანასწორად მიიჩნევთ, ვინც ირწმუნა ალლაჰი, და უკანასკნელი დღე და იბრძვიან ალლაჰის გზაზე?} (სურა თაუბა, აიათი 19) — აიათის ბოლომდე.
الشرح
გადმოცემულია ნუ'მან იბნ ბაშირისგან (ალლაჰი იყოს მათით კმაყოფილი), რომ ის ალლაჰის მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მინბართან იჯდა და გაიგონა ერთი კაცი ამბობდა: არ ვდარდობ, რომ არავითარი საქმე არ ვაკეთო მას შემდეგ, რაც ისლამი მივიღე, გარდა ჰაჯების დარწყულებისა. სხვამ თქვა: არ ვდარდობ, რომ არავითარი საქმე არ ვაკეთო ისლამის მიღების შემდეგ, გარდა იმისა, რომ ვემსახურო ალლაჰს ალ-მასჯიდ ალ-ჰარამი. სხვამ თქვა: ალლაჰის გზაზე ჯიჰადი უკეთესია იმაზე, რაც თქვენ თქვით. მაშინ ʿუმარ იბნ ალ-ხატტაბმა (ალლაჰი იყოს მისით კმაყოფილი) შეაჩერა ისინი და აუკრძალა მოციქულის (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) მინბარის წინ ხმის აწევა, ხოლო ეს იყო პარასკევის დილას. შემდეგ თქვა: "როცა დავასრულებ ჯუმა-ლოცვას, შევალ და ვკითხავ მოციქულს (ალლაჰის ლოცვა და მშვიდობა მას) იმაზე, რაშიც თქვენ ვერ შეთანხმდით". და მაშინ ყოვლისშემძლე ალლაჰმა გარდმოავლინა შემდეგი აიათი: {ნუთუ თქვენ ჰაჯის მონაწილეთა დამარწყულებელთ ან მეჩეთთა აღმშენებლებს იმათ თანასწორად მიიჩნევთ, ვინც ირწმუნა ალლაჰი, უკანასკნელი დღე და იბრძვიან ალლაჰის გზაზე? ისინი თანასწორნი არ არიან ალლაჰის წინაშე და ალლაჰი არ დაადგენს სწორ გზაზე უსამართლო ხალხს}. [ათ-თავბა: 19].فوائد الحديث
ქმედებები აღემატება ერთმანეთს მადლისა და სიკეთის მიხედვით.
საქმეთა მნიშვნელობა და უპირატესობა განისაზღვრება შარიათის მიერ, და არა ადამიანთა აზრითა და შეხედულებით.
ჯიჰადის ღირსება ალლაჰის გზაზე — იმ შემთხვევაში, როცა არის რწმენა ალლაჰისა და უკანასკნელი დღისადმი.
ანნავავიმ თქვა: «ამ ჰადისში აღნიშნულია, რომ არასასურველია (მაქრუჰია) ხმამაღლა ლაპარაკი მეჩეთებში — როგორც ჯუმა (პარასკევ) დღეს, ასევე სხვა დღეებში. და არ უნდა აიმაღლოს ხმა — იქნება ეს ცოდნის გასავრცელებლად თუ სხვა მიზეზით - როდესაც ადამიანები იკრიბებიან სალოცავად, რადგან ეს იწვევს დაბნეულობას და უშლის ხელს მლოცველებსა და ალლაჰის შემხსენებლებს».