فوائد الحديث

Во хадисот човекот е спореден со трговец, а здравјето и слободното време се претставени како негов капитал. Кој добро ќе го искористи тој капитал – ќе има добивка и ќе профитира, а кој ќе го запостави – ќе изгуби и ќе зажали.

Ибн ел-Хазин рекол: „Благодат е сè што му причинува наслада и задоволство на човекот. А измама е кога некој купува по цена повисока од вистинската, или продава по цена пониска од вистинската вредност. Така и оној што има здравје и слободно време, а не се стреми да го поправи својот Ахирет, е како трговец кој претрпел очигледна измама.“

Поттик за човекот да се потруди да го искористи своето здравје и слободното време во покорност кон Аллах и правење на добри дела – пред тие благодати да исчезнат.

Вистинската благодарност за Аллаховите благодати се покажува преку нивната употреба во покорност Нему.

Ел-Кади и Ебу Бекр ибн ел-Араби рекле: „Во поглед на тоа која е првата Аллахова благодат врз човекот, има поделено мислење меѓу учените. Некои велат дека тоа е иманот, другите дека тоа е животот, а третите велат здравјето. Сепак, најсоодветно е првото мислење, бидејќи иманот е апсолутна благодат, додека животот и здравјето се овоземски благодати и не се сметаат за вистинска благодат освен кога се придружени со иман. А токму тогаш многумина нема вистински да ги ценат тие благодати – односно ќе ја изгубат нивната добивка или таа ќе биде намалена.

Затоа, оној што ќе му се препушти на својот нефс – кој повикува на зло и тежнее кон удобност – и поради тоа ќе ја запостави грижата за границите (на дозволеното и забранетото) и нема да истрае во покорноста, тој е вистински измамен. Истото важи и за оној што има слободно време – затоа што оној што е зафатен можеби има оправдување, додека слободниот го нема тој изговор и против него е потврден доказот.“